Caberdès, Domaine de Cabrol

Huis/naam:
Domaine de Cabrol, Cabardès, Vent d'Est, Claude et Michel Carayol

Streek/type/land:
Aragon
Cabardès
Languedoc-Roussilion
Frankrijk

Jaar:
2004

Druif:
Syrah, Cabernet Sauvignon, Grenache

Alco %:
13,5

Prijs:
9,75 euro

Verkoop:
Bacchus wijnimport

Omschrijving:
Kleur: roodpaars, iets bruine teint
Geur: open, breed. Veel rijp fruit (o.m. pruim), wat hout en mooi kruidig. Spannende geur.
Smaak: intens, dikkig en open en aangename tannines. Een stevige, maar gebalanceerde krachtpatser die je blijft boeien. Goed bij kaas of om zo te drinken (en te ruiken, heerlijk!)

Zeer stevige wijn die je blijft boeien! Fijne kruidige dikke zuidfranse.

Chablis (lidl)

Huis/naam:
Chablis 2007, Philippe de Bois D'Arnault

Streek/type/land:
Meursault
Cote D'or
Bourgogne
Frankrijk

Jaar:
2007

Druif:
Chardonnay

Alco %:
12,5

Prijs:
8 euro

Verkoop:
Supermarkt Lidl

Omschrijving:
Kleur: licht frisgeel
Geur: tja, ruikt naar witte wijn. Verder komt er weinig bij mij binnen wanneer ik mijn neus boven de wijn hang. Na flink walsen en een poosje ademtijd gebeurt er alsnog niet veel. Fris, zuren, in de verte misschien iets mineraligs.
Smaak: vlak, zuren en geen prettig drinkende wijn.


Niet best, deze Chablis van de Lidl.

Minervois (AH-wijn, Villerembert)

Huis/naam:
Chateau Villerembert, Moureau & fils, Minervois

Streek/type/land:
Languedoc-Rousillion
Minvervois
Frankrijk

Jaar:
2007

Druif:
Blend; Syrah, Carignan, Grenache

Alco %:
13

Prijs:
5 euro

Verkoop:
Supermarkt Albert Heijn

Omschrijving:
Kleur: donker, dieppaars
Geur: rijp donker fruit; zwarte bessen, bramen en ook framboos. Vrij intense geur die niet veel meer loslaat dan fruit. Ja, misschien iets bruins, wat kruidigs/aards.
Smaa: jong aandoende soepele makkelijke fruitige wijn. Toegankelijk, geen sterke afdronk.

Prima slurpwijn. Wel gaat deze snel vervelen, gewoon doorslurpen dus.

Chateau Virgile, Cuvée l'Énéide

Huis/naam:
Cuvée l'Énéide, Chateau Virgile, Serge et Thierry Baret

Streek/type/land:
Costieres de Nimes
Rhone
Frankrijk

Jaar:
2005

Druif:
Blend; wrs Grenache, Syrah, Mourvedre en cinsault en/of carignan

Alco %:
13,5

Prijs:
6,50euro

Verkoop:
Bacchus wijnimport Peize

Omschrijving:
Kleur: vol donkerrood
Geur: intens, open, aards, rood en zwart fruit. Ook bruine geuren; chocolade of tabak. Daarbij een kruidigheid in de hoek van specerijen. Wel op hout gelegen, maar het is niet enorm aanwezig.
Smaak: goede structuur; fijne tannines, prima afdronk

Rijke, rijpe wijn. Lekker en ook genoeg spannend deze wijn.

Paul Mas, cabernet sauvignon

Huis/naam:
Paul Mas, "Caude Val", Cabernet Sauvignon 2007, Chateau de Conas

Streek/type/land:
Herault
Languedoc-Rousillion
Frankrijk

Jaar:
2007

Druif:
Cabernet Sauvignon

Alco %:
13,5

Prijs:
7 euro

Verkoop:
via cursus geproefd, maar te koop bij "Poot agenturen"

Omschrijving:
Kleur: donkerrood, meer paars dan rood
Geur: open, groente en zwart fruit. Iets paprika of tomaat ofzo. Ook pittig geurtje van een iets rook. Goed gebalanceerde volle geur van donker fruit, wat tabakachtig en groente. Erg fijn.
Smaak: forse aanzet van structuur; veel tannine, maar wel erg prettig. Weinig zuur, fruitig en laat een lang spoor achter in de mond.

Lekker!

Vin de pays de Vaucluse, Domaine du Vieux Chene

Huis/naam:
Vin de pays de Vaucluse, Cuvée Friande, Domaine du Vieux Chene,
EARL Jean-Claude et Béatrice Bouche

Streek/type/land:
Vaucluse
Cotes du Rhone
Provence of Rhone?
Frankrijk

Jaar:
2006

Druif:
Grenache en Syrah soorten

Alco %:
14

Prijs:
6,25 euro

Verkoop:
Natuurwinkel 'de Nieuwe weg'

Omschrijving:
Kleur: donker, zwart- paarsrood
Geur: open, zwart fruit, wat aards/bruine geur, misschien een beetje leer. Fijn veel (provencaalse) kruidigheid. Heerlijke geur.
Smaak: toegankelijk, niet straf, mist wel iets structuur. Afdronk is prettig, fruitig, mist dus iets tannine-structuur.

Superwijn!

Corbières, Les Quinze (hema)

Huis/naam:
Les Quinze, Corbières 2007, Mont Tauch

Streek/type/land:
Corbierès
Langedoc-Rousillion
Frankrijk

Jaar:
2007

Druif:
Carignan, Grenache, Syrah, Mourvèdre

Alco %:
14

Prijs:
7 euro

Verkoop:
Hema

Omschrijving:
Kleur: donker, robijnrood
Geur: Gecontreerd, iets gesloten, rood- en zwart fruit, niet heel spannend. Vrij gesloten dus, geen warme brede open geuren. Niet kenmerkend wat mij betreft voor een Corbieres. Wel kenmerkend is de geconcentreerde geur.
Smaak: toegankelijk, geen forse aanzet, niet al te veel zuren. Ook wel weer dat geconcentreerde geslotene. Weinig spannend vind ik deze wijn.

Smaak:

Syrah, Domaine des Remizières

Huis/naam:
Domaine des Remizières, Syrah, Vin de pays de la Drome

Streek/type/land:
Drome
Rhone
Frankrijk

Jaar:
?, niet te achterhalen via fles, maar via nader info (internet ); 2007

Druif:
Syrah, cépage

Alco %:
12

Prijs:
10 euro

Verkoop:
via cursus geproefd, maar te koop bij Mann fine wines

Omschrijving:
Kleur: zwart donkerpaars
Geur: echt syrah, in eerste instantie hard en scherp van geur, je rook de beste dosis jonge tannines vrij behoorlijk. Toch bekoort deze zeker weten! Zeer spannend; veel fruit waaronder bramen en ander bosfruitig spul, pruim, hout en ook iets aards. In de verte denk ik ook iets bloemigs te ruiken.
Sap, bruin, kruiden.
Smaak: intens, pittige aanzet met vrij veel zuur. Maar, deze is fantastisch rijk en heerlijk lang smaak. Geur correspondeert met de smaak; fruit, kruiden en rokerig. Wel een mond vol structuur en dus veel tannine, waardoor je na 1 slok al een paarse smoel hebt.

Super wijn wat mij betreft!

Gran reserva 2001, Valdepenas

Huis/naam:
Baron del Cega, Valdepenas, Gran Reserva 2001

Streek/type/land:
Valdepenas
Spanje

Jaar:
2001

Druif:
Tempranillo

Alco %:
13

Prijs:
4 euro

Verkoop:
Supermarkt Lidl

Omschrijving:
Kleur: licht helder robijnrood, iets bruin
Geur: rood warm fruit, iets rook (vanille) en aards. Prettige geur, maar niet heel diepgaand.
Smaak: sappig, veel fruit, weinig tot geen tannine en ik meen iets zoetigs te proeven. Zeer toegankelijk/ makkelijk. Vrij korte afdronk.

Prima wijn, voor het geld zeker!

MG chardonnay reserva

Huis/naam:
Montgras, Chardonnay Reserva

Streek/type/land:
Colchagua Valley
Chili

Jaar:
2007

Druif:
Chardonnay

Alco %:
14,5

Prijs:
6 euro

Verkoop:
Supermarkt Jumbo

Omschrijving:
Kleur: lichte kleur, niet goudgeel
Geur: intens, veel rijp (tropisch) fruit en ook fris. Toch is de balans niet zo dat het het hoge alcohol verbloemt. Dit vind ik te behoorlijk.
Smaak: best pittig, vol, rond, geen bitter en vrij fris. Op zich prima chardonnay, geen dikke boterwijn met verfijnde smaak.

Eet hier iets bij, anders wordt deze snel vervelend overheersend. Kip, rijke visgerechten of pasta.

Beaujolais -Vilages Nouveau, La tour goyon

Huis/naam:
Chateau La tour de Goyon, beaujolais villages nouveau

Streek/type/land:
St Etienne-des-Oulliers
Beaujolais
Bourgogne
Frankrijk

Jaar:
2008

Druif:
Gamay

Alco %:
12

Prijs:
5 euro

Verkoop:
Albert Heijn

Omschrijving:
Kleur: licht, zeer helder robijnkleurig
Geur: typisch beaujolais, zeer jong, fris en bijna stuivend, veel rood fruit. Krachtig en iets kruidig/droppig of zoiets.
Smaak: veel fruit, sappig en frisse zuren. Is het lekkerst iets gekoeld: 12 graden zou ik zeggen.

Fijne slurpwijn, maar ook prima combineerwijn voor een salade, zalm, pasta of kip

Cahors, La Martine (zwarte wijn)

Huis/naam:
Chateau La Martine, Cahors, Alain Gayraud

Streek/type/land:
Soturac
Sud-Ouest
Cahors
FRankrijk

Jaar:
2003

Druif:
Malbec, 10% merlot

Alco %:
13

Prijs:
9 euro

Verkoop:
Les Genereux

Omschrijving:
Kleur: inderdaad ontzetttend donkerpaars! Werkelijk dus de zogenaamde "zwarte wijn".
Geur: rijp rood fruit; ik meen framboos-aarbei-achtige dingen te ruiken. Aards, bruin en nat. Iets kunstmatigs zit er ook in.
Smaak: enorm veel structuur/veel tannine en toch ook zacht, niet veel zuur of bitter. Stroefheid overheerst wel sterk en drukt andere fruitsmaken behoorlijk weg. Niet helemaal een fijne wijn wat mij betreft, maar wel spannend. Een dergelijke wijn heb ik niet eerder geproefd.

Cuvée Eline, cotes du ventoux, Marotte

Huis/naam:
Domaine de Marotte, cuvee Eline

Streek/type/land:
Carpentras
Cotes du Ventoux
Frankrijk

Jaar:
2005

Druif:
Blend: Mourvedre, Syrah en Grenache Noir

Alco %:
13,5

Prijs:
7 euro

Verkoop:
Bacchus, Peize

Omschrijving:
Kleur: donker, paars
Geur: rijp, vanille, zwart fruit; gedroogde pruim, iets bruins van chocola en de wijn geeft ook een kruidige geur (provencaals?)
Smaak: dikke wijn, ook behoorlijke structuur achterlatend(tannine), maar blijft vriendelijk/soepel. Lekker!

Leuke wijn en ook een leuk klein domaine. Het is een frans wijnhuis met daarop Nederlandse wijnmakers. De verschillende wijnen die ze maken zijn vernoemd naar de kroost van het wijnpaar. Zo heb je dus Eline, met broertjes Jules, Nils en Luc. De laatste is een witte en Jules is een rose.
Wat mij betreft springt Eline er met kop en schouders bovenuit. De witte is niet zo spannend en de rose al helemaal niet. Verder heb ik Nils nog niet geproefd.
Maar kortom, een tongstrelende zeer prima wijn voor een, niet onbelangrijk, ook zeer prima prijs!

Bordeaux, Haut Marquis, st estèphe

Huis/naam:
Grand vin de Bordeaux, Haut Marquis, Saint Estèphe

Streek/type/land:
Bordeaux
Frankrijk

Jaar:
2003

Druif:
blend; 60 cabernet sauvignon, 30 merlot, 10 cabernet franc

Alco %:
13

Prijs:
12 euro

Verkoop:
Slijterij/wijnhuis Pat's wijn & whisky

Omschrijving:
Kleur: helder bloed- en robijnrood
Geur: aards en zwart fruit. Even na het opentrekken ben ik zeer enthousiast over de geur: warm, bruin, aards, rijp fruit, iets kruidig. Na een klein moment later heb ik het idee dat het aardse, het warme in de geur snel is verdwenen. Misschien lag het aan de combi met gegrild rood vlees en extract van (gedroogd eekhoorntjesbrood)paddestoelen, knoflook, rozemarijn en rode wijn die ik erbij at.
Smaak: iets pittig, vrij veel tannine. Evenals boven, in begin lekker, maar na een klein poosje (icm met, wrs 'verkeerd', eten) is het enthousiasme weg.
Het is een goede en spannende wijn, maar drink deze alleen of met een hollandse kaas, denk ik..

Italiaanse Primeur: Tito Primo, Novello

Huis/naam:
Dino Vardi, Tito primo novello

Streek/type/land:
Veneto
Italie

Jaar:
2008

Druif:
Merlot en cabernet sauvignon

Alco %:
12

Prijs:
6,50 euro

Verkoop:
Natuurwinkel "Nieuwe weg"

Omschrijving:
Geur: fruit, veel fruit; bessen. Best wat zuren en ook iets paprika.
Kleur: helder rood/paars
Smaak: veel sap, maar iets onbalans in de zuren. Verder is vrij vlak/1-dimensionaal, niet echt spannend.

de 3e donderdag van novemberwijn: Beaujolais Primeur!

Huis/naam:
Domain du Vissoux
Pierre-Marie Chermette
Cuvée Traditionelle
Vieilles vignes

Streek/type/land:
Saint-Verand
Beaujolais
Bourgogne
Frankrijk

Jaar:
2008

Druif:
Gamay

Alco %:
12

Prijs:
9,95 euro

Verkoop:
Druivelaar, Vinoblesse

Omschrijving:
Geur: heerlijke zuivere fruitgeur; rood en zwart bessenfruit, kersen
Kleur: helder rood/paars, licht
Smaak: erg sappig en zacht rond, plezierige dronk, niet strak, open en goede hoeveelheid zuren.

Zeer aan te bevelen Beaujolais! Wat een kunst

Cote de Brouilly (krachtige beaujolais)

Huis:
Laurent Martray, Les Feuillées

Streek/type/land:
Odenas
Rhone
Frankrijk

Jaar:
2005

Druif:
Gamay?

Alco %:
12,5

Prijs:
11,50 euro

Verkoop:
Druivelaar

Omschrijving:
Neus: zeer intens; bijna geconcentreerd (alcoholisch), gedroogd fruit; pruim, iets van bloemen
Smaak/dronk: ook zeer intens, niet makkelijk, wel spannend. Moet een tijd open staan voor dat deze zich 'opent'.
Past bij rood vlees, herfstige stoofpotten, oude kazen.

frisse rode italiaanse (Masi modello Venezie )

Huis:
Masi Agricola Spa

Streek/type/land:
Verona
Veneto
Italie

Jaar:
2006

Druif:
blend; m.n. streek valpolicella

Alco %:
12

Prijs:
7 euro

Verkoop:
Gall& Gall

Omschrijving:
Neus: zeer fruitig (kers) en fris, ook kruidig (groen). Kleur: helder en licht donkerrood, meer paars. Smaak: intens, sappig en zeer toegankelijk. Prettige afdronk.

Is prima gekoeld te drinken en zeer goed zonder eten te drinken. Past goed bij tomaatgerechten, soep, risotto en bij salades.

één van mijn lievelingen!

eigengerookte zalm met gestoofde appelzuurkool

Iedere vrijdag is er op de kantoorkamer van de geliefde een moment waarop één van de vijf heren van de kamer een eigengemaakte heerlijke lunch of gewoon een met zorg bereid hapje op tafel tovert. Nu komt het er vaak op neer wanneer de geliefde aan beurt is dat ik dit vrijdagmaal verzorg. Niet erg hoor, maar zo gebeurt het nogal eens dat ik de nacht van dinsdag al geheel vul met het bedenken van allerlei lekkere mogelijkheden. Ik moet zelfs toegeven dat het me dit keer vrijwel mijn gehele nachtrust heeft gekost. Mijn brein was als een kolkende centrifuge of een snel groeiende boom die telkens weer andere vertakkingen zocht en vond. En het dan maar niet tot een stop kunnen manen. Aargh, bezeten door die vrijdagse kauwpraktijken...

Maar.... Ik vind het natuurlijk ook een erg leuk iets! Vooral een origineel initiatief dat mooi de kantoorterreur even aan de kant schuift zo voor de finish van de werkweek. En het blijkt verrassend genoeg al een tijd lang een succes. Alle vijf heren steken er tot nog toe evenveel energie in als bij de enthousiaste aftrap ervan. Af en toe druipen er zelfs tijdens dit eetmoment medewerkers van kantoren elders de kamer binnen. Jaloerse blikken tegenover een 5-tal triomfantelijk kauwende kantoormannen...
Het zijn ook niet de minste gerechten die de revue passeren, van met truffelragout gevulde bitterballen tot langzaam geroosterde paprika's tot gemarineerde paddestoelen met roze peper en lavendel. Jaja, zowaar culinaire hoogstandjes! En af en toe ook gewoon heerlijke huisgemaakte broodjes gezond of een met zorg afgehaalde tapasmaaltijd.

Dus, nu is het de geliefde zijn beurt weer. Het liefst neemt hij mijn eigen gerookte zalm mee, daarbij een salade en wat brood met smeerselarij. Afgelopen nachten heeft als resultaat opgeleverd:

Huisgerookte zalm met gestoofde zuurkool en goudreinet met venkelzaad en een piets kaneel.
Begeleid door evt. een aardappelsalade van krieltjes, groene boontjes, ei, kappertjes, bieslook en dille. Verder nog wat brood etc.

Wat ik me opeens bedenk is dat ik de zoetkruidige zuurkool en rookvis ook wilde combineren met geroosterd rozijnenhazelnotenbrood (desem). Dit dan in plaats van de iets meer arbeidsintensieve piepersalade.

kipstoof met gecarameliseerde ui, gember, citroen en tijm

aarbei flensjestaart

snel gestoofd visje (schelvis)

Zout en peper de visfilets en smeer ze rijk in met citroen en knoflook. Snij de ui en bleekselderij in niet al te kleine stukken. Verhit in de pan wat goede (koudgeperste zonnebloem)olie tezamen met (plantaardige) margarine of naar voorkeur boter. Bak de ui glazig en lichtbruin en doe er de bleekselderij bij. Leg vervolgens de filets in de pan en laat ze eventjes meebakken op hoog vuur. Kruimel er ongeveer een half (kippen)bouillonblokje over en doe er kokend water bij tot het geheel net niet geheel ondergedompeld staat. Laat dit even met deksel op laag vuur pruttelen en doe na vijf minuten het deksel eraf zodat het vocht wat inkookt. Na om en bij 10 minuten is het geheel klaar en doe er net voor dit moment verse plukken peterselie door.
Serveer met bijv. lekkere aardappelen (puree of in schil gekookt) en met een beste pan gestoomde groenten (bijv. prei en peentjes). Het vocht van de vis is heerlijk over de piepers, dus voorstanders van jus komen niet tekort!
Schenk er een fijne Pinot Blanc, Gruner Veltliner of andere frisfruitige witte bij.

120 chardonnay (chili)

Huis:
Santa Rita

Streek/type/land:
Valle Central
Chili

Jaar:
2007

Druif:
Chardonnay

Alco %:
14

Prijs:
rond 7 euro

Verkoop:
varia, in ieder geval bij Makro

Omschrijving:
Geur: nat gras/hooi, rijp exotisch en wit fruit, iets sinaasappel en ook mineralig. Duidelijk chardonnay, maar niet te romig en geen hout. Het hoge % alco is verrassend genoeg niet storend in de neus. Enorme geur, die genoeg spannend blijft. Ja, plesant.
Kleur: strogeel als een chardonnay
Smaak: Dik, rijp en fris tegelijk in de afdronk. Gebalanceerd bitter, sappig en rond in de afdronk.

Fijne wijn. Gewoon drinken of bij rijke gerechten zoals gebakken vis (of gestoomde zalm), gebraden wit vlees, koude vlees- of visgerechten.

heerlijk frisse rode Macon

Huis:
Blason de Bourgogne, Burgundy

Streek/type/land:
Bourgogne
Frankrijk

Jaar:
2007

Druif:
Gamay

Alco %:
12,5

Prijs:
5,50 euro

Verkoop:
Gall& Gall

Omschrijving:
Heerlijk fris fruitig! Zowel rood als ook zwart fruit ruik je. Daarbij in de neus ook een beetje droppig en groen kruidig. Een fijne frisse rode wijn!
In de mond heeft het vrij veel tannine, maar niet storend. Kruidig, fruitig en sappig. Niet dik, maar vloeiend en erg sappig. Licht, helder en robijnkleurig.
Een beetje koelen doet deze wijn goed en is heerlijk bij salades, groentegerechten en een stuk verse (rauwe) tonijn.

Dikke aanrader!

Mas du petit Azegat (vreselijke rode rhone!)

Huis:
Compagne vigneron recoltant

Streek/type/land:
Arles
Rhone
Frankrijk

Jaar:
2007

Druif:
vin de pays, varia (biologisch)

Alco %:
13,5

Prijs:
4 euro

Verkoop:
Plus supermarkt

Omschrijving:
Je ruikt deze zowaar op een meter afstand en dan niet op een prettige manier. Enorme rookgeur, daardoor ruik ik niets veel anders meer, misschien in de verte wat donker fruit. Nog niet eerder heb ik zo een uit balans geurende rokerige wijn in mijn neus gehad. Vreselijk; door de gootsteen ermee!

Madiran Torus

Huis:
Domaine & Chateau Alain Brumont

Streek/type/land:
Maumusson
ZW Frankrijk

Jaar:
2004

Druif:
50% tannat, 30% cabernet sauvignon, 20% cabernet franc


Alco %:
13

Prijs:
8 euro

Verkoop:
Gall & Gall

Omschrijving:
In 1e instantie intense geconcentreerde geur, zwart fruit, iets van krenten. Ik vind de geur te intens en komt daardoor bij mij gesloten en smal over.
Kleur is donkerpaars.
Smaak is zeer krachtig; veel tannine, bijna alcoholisch, terwijl dat alcoholpercentage best meevalt. Op zich spannend om verder te ontdekken, maar het intense overweldigd mij teveel.

Zou een goede eetwijn zijn voor rijk voedsel; wild en gegrild vlees.

Rioja Crianza (marques de caceres )

Huis:
Marques de Caceres

Streek/type/land:
Rioja
Spanje


Jaar:
2004

Druif:
Tempranillo 85%, Garnacha tinta & Graciano 15%

Alco %:
13,5

Prijs:
8 euro

Verkoop:
Plus supermarkt

Smaak:
Warme aardse en fruitige geur; donker zoet fruit, beetje hout.
Kleur is mooi helder donker kersenrood/ robijn.
Sappig en soepel, goede tanninebalans (weinig stroef) en kruidig.

Makkelijke toegankelijke wijn om door te drinken. Zou een goede huiswijn zijn.

kruidige seitan

Seitan is een vleesvervanger. De vergelijking met vlees loopt trouwens snel spaak, gezien de bite en haar smaak, maar het dekt voldoende de lading om door te kunnen als een goed gebakken alternatief. Het is plantaardig en wordt gemaakt van tarwegluten. De structuur is licht elastisch en misschien iets vleesgelijkend. Het is bruin van kleur, lijkt gesneden wel iets op shoarma en heeft een zoute licht ziltige oostersgekruide smaak. Bij de natuurwinkel en in sommige goed gesorteerde supermarkten is het verkrijgbaar. Veelal zijn het 250 en 400grams potjes waarin de seitan in bouillon en tamari is ingelegd. Duur? Nee, valt mee, zeker als je dit vergelijkt met de prijs van verantwoord vriendelijk vlees of kip. Voor 250g seitan betaal je afhankelijk van de winkel 2,85Euro en de grote pot is iets van 4,50E.

Als eiwitleverancier is het volwaardig, echter van belang om te weten is dat ze geen B12 afgeeft. Een volwaardig vleesalternatief is het dus niet. Ter vergelijking heeft het wel hetzelfde gehalte aan eiwitten als bijvoorbeeld kip, om en bij 20% per 100g. Daarbij is het zeer lichtverteerbaar, bevat het niet of nauwelijks vet en is het cholesterolvrij.

Goed, allerbelangrijkst is natuurlijk dat het ook lekker is en of het makkelijk in gebruik is. Ja, dat is het zeker! Gebruik het in pasteitjes(als gehaktalternatief), of bak het tezamen met rode ui, knoflook en paprika en serveer het bij een stevige aardappelwortelstamp of bak het met een varia van champs en knoflook, daarbij wat bouillon en soya en laat het wat inkoken wat verse koriander erbij en serveer met rijst. In een oosterse salade met rauwe tauge, noten en chinese kool zou het ook goed passen. Wat tahin en sesam erdoor en smullen maar.

Simpel en snel gebakken seitan:

Marineer het (uitgelekt; pot van 250g) voor het bakken:

2 geperste knoflook
scheutje tamari
1 el sesamolie (of goede koudgeperst zonnebloem)
2 el zoete soyasaus
1 tl djinten (komijnpoeder)
2 tl koriander (gedroogd)

Dan op hoog vuur bakken/wokken, tezamen met ui en bijvoorbeeld varia van groenten als champs, flinke stukken ui, paprika, tauge en stukken chinoise prei. Lekker is als laatste geroosterde sesam erover te strooien.

oosterse (thaise) kruidenpasta

Het lijkt op mosterd, zo op het eerste oog. Maar leg je neus erboven en je zal merken dat het geenszins mosterd is. Een frisse, lichtzoete en pittige geur van veelal gember, korianderzaad en limoen. Heerlijk om groenten in te stoven, om vis in te garen of een kip mee te marineren.

Ingredienten voor ongeveer 300-400g op smaak te brengen ingredient

Best stuk gemberwortel, in stukjes gesneden en geperst (+- 5cm)
3 grote tenen knoflook (geperst)
2 el vissaus
limoenschil (geraspt van 1st)
limoensap (van 1/2st)
1-2 tl korianderzaad (gecruncht dmv vijzel)
1-2 tl gedroogde galangawortel
suiker (tl of el, afhankelijk van gewenste smaak)
vers gemalen zw. peper
naar smaak zout

Alles mengen en pureren

thee en spijs

Wat doe je wanneer je even geen alochol mag? Wat te doen met de maaltijden tijdens die dagen? Die bijna onmisbare combinatie wijn en spijs.. Welja, het is even niet anders. Het gebeurt namelijk niet uit gezondheidsoverweging of sterker, uit enig vrije wil. Nee, een wat onvriendelijk diertje moet chemisch verbannen worden uit mijn lijf. Daarbij is alcohol niet gediend.

Het moment maaltijd en een fijn glas wijn erbij mis ik. Mijn gedachten dwaalden een paar dagen tevoren al af richting in water vermoorde maaltijden, ontkrachtte smaken en saaie avonden. Maar, alle gekheid op een stokje natuurlijk, het lijkt wel de grootste ramp die een alcoholist kan overkomen! Gelukkig ben ik nog in staat tot enige relativering en ombuiging van mijn ideeen, dus ik bekijk het ook maar als iets leuks, een spannende uitdaging. Ja, we gaan daarbij ook lekker wijnsubstituten bedenken!

Zo komen mijn ouders morgen te eten en laten zij nu net de meest geschikte alcoholvrije tafelgenoten zijn. Mijn vader drinkt bijvoorbeeld al ruim 20 jaar geen druppel meer en moeders slechts een enkele keer, samen met mij bijvoorbeeld. Ze zijn fervente theedrinkers, sterker nog, het zijn theeslurpers. Er wordt al gauw 2,5 liter per dag gezopen, pp.

Dus dat komt eigenlijk hartstikke goed uit. Lekker genieten met een thee en spijs combinatie.
Je hoort trouwens steeds vaker dat speciale thee- spijscombinaties ter tafel komen. Veelal zijn dit pittige bijvoorbeeld thaise of oosterse gerechten. Ook schijnt thee, vooral bepaalde kruiden en ongefermenteerde thee-achtigen, een goede wisselwerking te hebben met de opname van bepaalde voedingstoffen. 'Gewone' zwarte gefermenteerde thee daarentegen schijnt juist een negatieve invloed te hebben op de opname van bepaalde voedingsstoffen. Zo hoorde ik gisteren nog weer dat ijzer minder in je lijf wordt opgenomen in combinatie met zwarte thee. Dit werd me verteld door de natuurwinkelman die sinds enige tijd een ijzertekort had ontwikkeld. Mede door zijn matige vleesgebruik en volgens zijn dieetiste ook door zijn enorme theeconsumptie. Ook las ik onlangs dat juist groene thee bepaalde vitamines, zoals C, beter laat opnemen door het lijf. Verder wordt gezegd dat groene thee een positief effect heeft op het verwerkingsproces van vetten in je lijf. Chinezen schijnen door de combinatie van bepaalde (groene) thee en het nuttigen van eten daardoor zo slank te blijven.
Laat het duidelijk zijn dat er geen eenduidig onderzoek te vinden is naar de invloed van thee op het lijf. Onderzoek hiernaar is dan ook zeer lastig. Eenieders lijf en haar wisselwerking met voedingsstoffen is uniek. Credo: blijf kritisch en nuttig thee vooral met smaak.

Ik serveer bij het thais getinte diner met de ouders twee soorten (witte en groene) thee; voorgerecht: witte thee met jasmijn
hoofdgerecht: pure groene thee

Hapje vooraf
Knapperige rijst- en kroepoeksnacks met dip van komkommer, zoet chilisaus, verse koriander en gechrunchte pinda's.

Voorgerecht
Frisse kokossoep met (roze)garnalen, groene erwtjes, babymais. Verdere smaakmakers: citroengras, limoenblaadjes en evt. thaise basilicum.

Hoofgerecht
Curry-achtige groentenstoof met zoete aardappel, wortel, boontjes, witte kool en een koude frisse yoghurtmuntsaus. Daarbij gebakken gemarineerde seitan en rijst (zilvervlies).

Dessert
Eigengemaakte stilgevroren yoghurtkokosijs

Koffie en bevroren bounties!

Rioja Reserva 2002

Huis:
Epulun

Streek/type/land:
Logrono
Spanje


Jaar:
2002

Druif:
Tempranillo 75%, Garnacha 10%, Graciano 15%

Alco %:
13

Prijs:
5,40 euro

Verkoop:
Aldi supermarkt

Smaak:
Brede warme fruitige geur. Kersen, tabak, iets chocola en ook wat hout, maar niet overmatig. Na een tijdje iets van schimmel (positief bedoeld, kan het niet anders benoemen) en iets donker rottigs. Blijft een spannende heerlijke geur!
Kleur is iets robijn, richting het rijpe bruine teintje.
Rond en soepel, weinig tannine, niet puntig of hoekig. Blijft lang hangen. Iets speculaas.

Spannende heerlijke wijn voor een zeer goede prijs!

Cotes du Rhone villages (grande reserve)

Huis:
Grande Reserve, Cotes du Rhone Villages

Streek/type/land:
Valreas
Rhone
Frankrijk

Jaar:
2006

Druif:
meerdere, meestal grenache, mourvedre en syrah

Alco %:
14

Prijs:
5 euro

Verkoop:
Plus supermarkt

Smaak:
Heerlijke neus. Fris kruidig; provencaals, iets lavendel ofzo. Ook heerlijk fruitig; rood- en bosvruchtfruit.
Donker paars van kleur.
Soepel en ook stroef; vrij veel tannine, maar wel in balans. Een fijne slurpwijn!

Gruner Veltliner (smaragd)

Huis:
Smaragd of Freie Weingartner Wachau

Streek/type/land:
Wachau
Oostenrijk

Jaar:
2006

Druif:
Gruner Veltliner

Alco %:
13

Prijs:
Rond de 9 euro

Verkoop:
Volgens mij bij winkel Barrique

Smaak:
Vrij rijp fruit, zelfs iets ananas, ook licht mineralig. Typische Veltliner, niet erg spannend wat mij betreft.
In de dronk vind ik deze zelfs lichtelijk dik en trekt het aan het eind snel richting bitter.
Hmm, niet spannend of verrassend. Verder prima hoor, maar gezien de prijs was dit eenmalig.

Gruner Veltliner (steinschaden)

Huis:
Steinschaden

Streek/type/land:
Oostenrijk


Jaar:


Druif:
Gruner Veltliner

Alco %:
12,5

Prijs:
7,50 euro

Verkoop:
Druivelaar te Groningen

Smaak:
Geur: zeer mineralig! Kalkig en een beetje schimmel (champs?) Daarbij ook iets wit fruit en ik meen ook wat floralig, ik weet het niet meer precies. De avond was namelijk nogal beschonken, maar deze sprong er zeker uit.
Kleur is niet zo blankgroenig als de meeste Veltliners, zit een klein geeltje in.
Brede soepele smaak, vrijwel bitterloos en blijft heerlijk lang nadeinen in de mond. Goede balans in zuur en dus bijna geen bitter. Zoals mijn zuster mooi omschreef, 'deze wijn heeft een vierkante afdronk'. Dus niet bitter bij de huig, maar de wijn vloeit mooi zijdelings je strot in.

kruidige pompoensoep (tikkeltje indiaas)

De pompoen. Het is tenslotte herfst en wat kan daarin niet ontbreken, jawel een heerlijke pompoensoep.
Van oorsprong schijnt de pompoen een familielid te zijn van de courgette, zij heeft zich echter net even wat ronder en vrolijker geevolueerd. Tal van soorten zijn er te vinden die in eerste instantie opgedeeld kunnen worden in zomer- en winterpompoenen. Het grootste verschil tussen beide is dat de winterversie met knetterharde schil niet met huid en al gegeten kan worden, de zomerversie daarentegen wel. Het zit em in de oogsttijd. De winterpompoen wordt pas geplukt wanneer ze volledig rijp is en de schil inmiddels hard en dik is geworden. Nog zacht en eetbaar is de schil van de zomerpompoen wanneer ze kort na bloei geoogst wordt. Verder heb je ronde versies, lange groene groot uitgevallen courgette-achtigen, gele zogenaamde flespompoenen, oranje pompoenen waar men ook de halloweenkoppen en lampionnen van maakt en dus ook de versie die ik hier voor me heb. Oh ja, de naam reuzenpompoen kom je ook tegen, welke volgens mij ook de oranje halloweenuitgaven zijn. Die reuzenpompoenen zijn ècht letterlijk reuzen! Ik las daarnet op het web dat er onlangs een exemplaar is gekweekt door 2 ambitieuze Britse broertjes van ruim 650 kilogrammen! Ongelofelijk... Ter vergelijking moet je denken aan het gewicht van een mini-cooper: de auto vs de pompoen. Hoe groot moet dat monster wel niet zijn en zouden de pitten dan misschien ook zo groot zijn als een brood? Angstaanjagend groot gewoon, dit zou maar op je afkomen zeg, vrolijk gekleurd en van de berg afrollend...
Dan heb je verder ook nog veel pompoenen die er alleen maar wat bij liggen, de zogenaamde sierpompoenen. Op vensterbanken, in boeketten, in tuinen en ook winkels worden er in herfsttijd mee opgesierd. Ik moet toegeven dat ze dan ook een mooi sfeerbeeld van de herfst neerzetten. Deze estheten onder de pompoenen zijn absoluut niet te eten en worden ook wel zeer terecht gewoon siercalebassen genoemd. Voor mij geen sierpompoenen, nee eten moet je ze, zoals bijv. degene die nu geduldig wacht op mijn aanrecht.

Dus, die reus en de calebassen daargelaten, vandaag gaat het om mijn lieve kleine oranje pompoentje. Moeders er laatst mee aanzetten tezamen met rijkgevulde tas vol ander biologisch smulgoed. Zo had ze een klein zakje kastanjechamps, verse uien (met van dat lekkere geurige loof), dé pompoen en wat goudreinetten. Zogezegd, een mooie zak vol herfstig natuurgoud. Inmiddels heb ik enkel nog de pompoen die, moet ik zeggen, ook alweer even ligt te liggen.. Al meerdere malen probeert ze mijn aandacht te trekken. Met de dag voel ik me schuldiger, zo'n waardevol heerlijk oranje bol vol vitaminen. Maar vandaag is het dan zover, het moment van slachting!

Hmm, beetje jammer dat ik nu eigenlijk niet precies weet welke naam de mijne heet. Wat ik weet is dat het hetzelfde soort is als de meest gangbare zomerpompoen die je vrijwel in iedere super vindt (zelfs bijna altijd biologisch). En als het goed is kun je er al snel 2 keer een (bij)maaltijd voor 2 van bereiden. Een keer een soepje en een andere avond bijvoorbeeld lekker roosteren met nog wat andere groenten, maak er een puree van of gooi hem in de tajin.
Ik wil er graag een soep van koken. De smaak die ik in petto heb is iets met korianderzaadjes, wat kerrie, djinten (komijn) en wortelen. Niet zo'n voorstander ben ik van zuivelige glad- en zachtmakers zoals room of creme fraiche. Dit dempt naar mijn mening juist de pure fijne intensiteit van je ingredient(en).
Nee, ik doe het gewoon met (groenten-, kippen-, of paddenstoelen-)bouillon waarbij ik eerst wat ui samen met een berg geperstte knoflook, een tl kerrie, een halve tl komijnpoeder en het in de vijzelverpulverde korianderzaad in een goeie olie (bv. koudgeperste zonnebloemolie) in de pan even aanzet. Daarbij ook de in plakjes gesneden wortel en dit alles even een tijdje omhusselen tot het een iets gekleurd en matig gegaard geheel is. Dan het centrum van de soep, de pompoen en de bouillon toevoegen en het al met al een klein half uur laten borrelen. Eventueel op smaak brengen met gemalen zout/peper of ipv daarvan en wie ervan houdt een scheutje zoute sojasaus; tamari/maggi/kikoman. En wie toch graag wat kauwt, ook met soep, hoeft nu niets meer te doen dan het uitserveren en opeten. Echter, een gladde effen soep heeft nog een draai met de staafmixer nodig en dan smullen maar!
Doe hierbij donker (warm) brood, liefst echt zwaar brood. Serveer er bijv. hummus en een frisse bonensalade met tomaat en rode ui bij of een salade van rode biet met gesnipperd ui en verse kervel waarbij wat gerookte forel ook weer goed past. Natuurlijk kun je het ook bij een volstrekt eenvoudig geroosterd donker plakje brood met boter houden.
Genoeg variaties te bedenken, de soep is in ieder geval om te smullen!

Deze lichtzoete iets indiaas gekruide soep zou goed te combineren zijn met een fruitige en kruidige Franse rode wijn. Bijvoorbeeld een beaujolais of een cote du rhone die ik straks ga halen. Het schijnt dat de Plus een prima wijn heeft in die gading, een zekere cotes du rhone grande reserve welke gemarkeerd wordt door meerdere kwaliteitssterren en een goed prijsje heeft van 5 euro.

boletus edulis (eekhoorntjesbrood)

Whoopie! Herfst!

Wie had dat gedacht, dat ik vol vreugde de herfst zou inluiden. Nou, het bewijs werd gisteren geleverd, en wel in de stromende regen, nat tot op de billen met vingers die er leken af te vallen. Koud had ik het echter toch niet, mijn lijf was waarschijnlijk vol genoeg van spanning en vreugde over de activiteit van die dag.
Eigenlijk was het gewoon een onwaarschijnlijk superslecht gekozen dag om het bos in te gaan. Ondanks dat, het stond immers al een tijdje op de planning, we moesten en zouden paddenstoelen zoeken nabij onze stad onder supervisie van een vriend-collega van de geliefde. Eerst een kleine 10 minuten met de auto, vervolgens de vriend afhalen en dan op de fiets richting het nabij gelegen natuurstuk (landgoed Vosbergen). De vriend is voormalig bioloog, blijf je natuurlijk altijd, maar is al geruime tijd niet meer actief in functie. Dichtbij zijn huis liggen meerdere historische landgoederen, die vol staan met bijzonder mooi natuurgoed. Al vrij lang keek ik er naar uit, lekker je neus vol herfstgeuren, beelden van nat bos op je netvlies en aan het eind van die dag dan met z'n allen rond de tafel en de vondst van die dag oppeuzelen. In vorm van ristotto of geroosterd in de oven of gewoon in de pan licht aangezet met en uitje, knoflook en wat verse kruiden. Kortom, succes verzekerd!
Toch zag ik het voortijdig wel een beetje somber in; welke mafkees gaat nu op deze kletsnatte zondag het bos in en ook nog eerst met de fiets ernaartoe? Werkelijk waar, het kwam al gedurende de hele dag en nacht tot nog toe met bakken uit de hemel pleuren. De wind was inmiddels wel gaan liggen, maar minder nat was het echt niet geworden. Ook zag het er absoluut niet naar uit dat daar spoedig verandering in zat te komen.
Zogezegd, ik had er dus weinig tot geen fiducie meer in dat we ook echt zouden gaan, maar eenmaal aangekomen stond de vriend al helemaal paraat met de 3 fietsen en wees ons er zo zwijgzaam op dat er geen verandering in het plan was gekomen. Ik moet toegeven dat ik toch een beetje hoop had dat we het plan lieten varen en voor de brandende kachel zouden neerzijlen met in de hand allen een rood wijntje.. Nee, niets van dat, een 'beetje' regen zou ons niet weerhouden van het invullen van zijn bijna ziekelijke drang: het struinen naar paddenstoelen.
Daar gingen we dan, op weg naar de paddo's.

Al snel was ik die lichte tegenzin van de tocht kwijt, ongeacht mijn doorweekte lijf in een mum van tijd. De druppels liepen binnnen de kortste keren via mijn enkels zo mijn voetbed in. Achteraf had ik het natuurlijk kunnen weten! Zo mooi, zo prachtig, natte bossen in de begintijd van de herfst, dat vind ik fantastisch. Het was ook alweer een beste tijd terug dat ik me in echte natuur had begeven. Ik was blijkbaar even kwijt dat ik naast een liefhebber van behaaglijke omgevingen bij natte dagen ook een groot bewonderaar ben van puur natuurschoon. Bij de eerste stappen over het bospad was het eigenlijk direct al dik in orde. Die geuren, de kleuren, die enorme oeroude knoestige beuken, dikke hagen van rodondendrons, vijvers hier en daar. Bomen die aan hun voeteneind stonden te schuimbekken van het neerstortende water, mos wat dik en hardgroen onder je voeten als een tapijtje op en neer deint. Een weelde. Die ellendige regen had intussen de status van een klein detail, het was door het natte alleen maar nog groener en glanzender dan anders. En wat te denken van de herfstgeuren die dan juist in vol ornaat aanwezig zijn.
Voordat we op de fiets stapten bladerden we nog even door wat boeken met informatie over de te vinden paddenstoelen. Wat een soorten en maten, er ging een wereld voor me open.
Waar moesten we in godsnaam op letten? Eekhoorntjesbrood is me wel bekend, maar helaas enkel in haar gedroogde vorm. Gelukkig werden naast de eetbare versies ook de giftige vergelijkbare benoemd. Ach en wat hadden we te vrezen, de vriend had een behoorlijke ervaring en kon ze als het ware mijlenver ruiken en spotten.
De eerste zichtbare kenmerken zijn te vinden in de onderkant van het dakje. Het soort waar wij ons op zouden richten was het zogenaamde buisjessoort, de buisjeszwamachtigen. Dit houdt in dat het dakje niet opgebouwd is uit lamellen of plaatjes, maar dus uit buisjes. De onderkant van het hoedje van de paddo lijkt met de buisjes op een soort spons. Met name wanneer je de doorsnede van haar dak bekijkt wordt het duidelijk. De champpignonachtige heeft bijvoorbeeld lamellen/plaatjes.
We zochten voornamelijk naar de dikke bruine sponsige dakjes van het eekhoorntjesbrood en de wat slankere versie onder de buiszwamachtigen, de kastanjeboleet. Meeste kans hadden we volgens de voormalig bioloog op het spotten van eekhoorntjesbrood, maar helaas werd al snel duidelijk dat op zijn bekende plekken niet veel te vinden was. Of het bos was inmiddels leeggeroofd of de hoedjes waren nog niet opgekomen. Wel troffen we veel van het soort kabouterplop zwamachtigen met het rode hoedje en de witte stippen. Als kind werd me altijd verteld dat deze zeer giftig waren. Het blijkt dus dat ze best eetbaar zijn, alleen dien je ze niet te combineren met alcohol. Hmm, laat die rode hoedjes dan maar lekker staan, een goed wijntje erbij is wat mij betreft vrij onmisbaar! Wat ik ook niet wist was dat het nogal een spannende illegale business is, dat paddos zoeken. Op het eerste gezicht leek me dat vreemd, het is een zo onschuldig en vooral kneuterig iets toch. Wie houdt zich daar nu mee bezig? Tja, deze naieve beginnersonwetendheid was dan ook snel weg. Als je even nadenkt dan is vrij helder dat het verboden is. Immers, in de meeste delicatessenzaken betaal je al gauw 30-40 euro/kilo voor wat gedroogd eekhoorntjesbrood, laat staan onze verse uit het bos. Leegroof van dit natuurschoon heb je dus snel. Ook is het een vrij zeldzaam jaargetijdenverschijnsel, niet op elke hoek kom je deze mooie verfijnde schimmels tegen. Dit zeer typische herfstbeeld mag van mij goed beschermd worden, geen herfst zonder de geur van schimmels en het beeld van grappige hoedjes vlak boven de grond. Leegroof van deze herfstvruchten enkel alleen voor de culinaire monden is inderdaad bijna crimineel. En er schijnen aardig wat paddenstoelenplukkers rond te scharrelen ten tijde van de herfst. Goed beschermen dus dit natuurschoon!
Maar goed, onze zoektocht was ingezet, absoluut rekeninghoudend met de status natuurerfgoed. Mochten we op kilo's stuiten, wat behoorlijk onwaarschijnlijk was, respect voor de natuur zouden we hoog houden. Na een klein rondje gewandeld te hebben door het eerste stukje bos, besloten we gauw door te fietsen naar een volgende bekende paddoplek. Een voor mij twijfelachtige plek, want we hielden stil middenin een woonwijk bij twee open grasveldjes. Maar verdomd, wat zien we daar, een enorme knoeperd van een boleet! En wel, een heerlijk eekhoorntjesbrood. Het was een enorm exemplaar, ik denk dat het wel zo'n 25cm hoog was met een steel van 15 cm dik en wat een dak. Helaas lag dit geval al even schuin op zijn zijde en had het ook al behoorlijk wat vocht opgezogen, te oud, te sponzig dus. Jammer, maar helaas. Maar, dit betekende vast dat we in de buurt andere wel goede exemplaren zouden vinden. En ja hoor, even het hoofd een kwartslag draaien en daar stonden er drie. Niet zo groot als deze, maar toch behoorlijke vruchten van pakweg 15cm hoog en 5 cm dik. En allerbelangrijkst, super super vers en stevig, de stam bijna zo hard als een echte boomstam. Ik denk dat we daar al gauw zo'n 750gr aan heerlijk boletenvlees in onze handen hielden. Wow! Onze tocht was wat mij betreft helemaal geslaagd, nu konden we naar huis en weldra ons richten op de bereiding ervan.
Eenmaal thuis lagen de droge broeken reeds klaar, de kachel vlamde goed en de wijnglazen stonden al te glanzen in het bescheiden herfstlicht. De fijne thuiskomst bij vriendin Sierra van de voormalig bioloog drukte ons even goed met de neus op deze vruchtbare natte herfstdag en wikkelde ons aldus in een warm dekentje... Neerploffen en proosten maar.
Hulde aan de Herfst!

We aten die avond: italiaanse risotto a la Sierra

Benodigdheden
1 pak itialiaanse risotto (groen en rode gevacumeerde verpakking, verkrijgbaar bij gespecialiseerde italiaanse delicatessenwinkel)
paar steeltjes gesneden bleekselderij
2 ui gesnipperd
4 knoflook geperst
beste scheut goeie olijfolie
beste scheut witte wijn
om en bij 1,5 ltr bouillon (liefst paddobouillon, tevens verkrijgbaar bij de gespecialiseerde italiaanse smulwinkel)
verse paddo's ( de verse geplukte uiteraard of biokastanjechamps of portobello)
2 handjes gedroogde paddo's (cepes)
gehakte verse peterselie (plat)
vers gemalen zout/peper
verse geraspte parmezaan

Daarbij ook gebakken, de geplukte boleten met een uitje, knoflook en oregano uit de tuin.

Erbij dronken we een lichtdroge frisse prosecco. Welke kan ik me niet meer heugen. Daarvoor als thuiskomertje een prima rode argentijnse Merlot. Welke kan ik me ook niet meer heugen, enkel dat deze verrassend genoeg verkrijgbaar is bij de Aldi.. Vandaag even kijken.

Chileense pinot (villard, expression reserve)

Huis:
Villard

Streek/type/land:
Casablanca Valley
Chili

Jaar:
2007

Druif:
Pinot noir

Alco %:
14,5

Prijs:
6,75 euro

Verkoop:
Bacchus wijnimport Peize

Smaak:
Op basis van de 2006 heb ik deze weer aangeschaft. Had, alvorens aankoop, toch beter even kunnen proeven.. Deze 2007 komt namelijk absoluut niet overeen met haar voorgaande jaar. En dan spreek ik in negatieve zin.
Een en al aardbei en ander zoet rood fruit in de neus. Met moeite kan ik er nog enige andere geuren uittrekken zoals, iets vanille en kruidigheid, ook wat kers, pruim en lichte rookje. Te rijp, zoet en alcoholisch wat mij betreft, weinig spanning; de aardbei overheerst intens. Kleur is zoals het een pinot betaamt; licht en transparant, in dit geval robijnkleurig.
Smaak is evenals de geur rijp zoet rood fruit en pittig door de alcohol. Ik zou deze wijn eerder scharen onder de likeuren en schenken bij een nagerecht of enkel als aperitief in een koud getijde. Of koel de wijn, dan maakt ze ook nog een kans denk ik.

franse viognier (fut de chene )chazalis

Huis:
Domaine de Chazalis

Streek/type/land:
Ardeche
Frankrijk


Jaar:
2005

Druif:
Viognier

Alco %:
12,5

Prijs:
8 euro (bij boer)

Verkoop:
Domaine de Chazalis

Smaak:
rijpe geur van vanille, daarbij bloemig van iets van viooltjes en ook wat zoet fruit van ananas, abrikoos. Dik, maar niet te dik, ze blijft bloemig en voldoende fris. Ook iets licht chemisch, zwavelig, branderig. Lekker!
Kleur is verrassend licht blank (toch heeft ze 6 mnd op hout gelegen)
Brede smaak en lange afdronk, als een rijpe chardonnay, maar dan ook fris en zonder het botertje.

snoop en zijn maten

Het gedrang van een volle blaas maakte me wakker. Met een alledaags bewustzijn lichtte ik mijn hoofd op, het gevoel dat je thuis bent en wanneer je dan de ogen opent, na een luttele seconde verrast vaststelt: "Verdomd, oh ja, ik lig in een hotel". Alsof je iedere nacht tijdens je slaap een resetmodus hebt ingesteld en automatisch wakker wordt in altijd dezelfde omgeving, ongeacht de werkelijkheid. Eigenlijk lig je dus altijd, waar je ook bent, gewoon in je eigen bedje te slapen.
Zo werd ik vanochtend dus wakker na een avontuurlijke nacht en avond te Amsterdam. Na even hoofd schudden kwamen de beelden van de bewogen nacht me weer helder voor ogen. My brightest diamond trad op in de Melkweg en de dag was daar om haar eens live te zien. Die middag was ik al met de NS vanuit Groningen vertrokken om ergens rond achten te arriveren. Nog net even wat tijd om eventueel een klein hapje te doen en anders in ieder geval alvast het eerste concertbiertje te nuttigen. In de trein betrapte ik mezelf al meerdere keren op de gedachte aan dat eerste glas tapbier in mijn hand. Heerlijk vind ik dat, dat koude bruisende gele drankje. Het lekkerst is altijd de eerste op een ietwat lege maag, lekker wegdoezelen op de golven van dat biertje in je buik. Soms denk ik dat het te vergelijken is met het effect wat een glaasje champagne met je kan doen. Heel even op je kop staan..
Haar optreden vond plaats in de Oude Zaal/ de kleine zaal, een typisch poppodium zoals je in menig cultureel jongerencentrum aantreft. Direct aan mijn linkerhand bevond zich de bar met rondom aan alle muren bankjes, verder enkel staanplaatsen voor en rondom de PA. Het balkon was dit keer niet geopend, druk was het namelijk niet, ik schat hoogstens 100 man. Verder de schrale bierlucht die sinds juli helaas overal hangt. Gelukkig dit keer geen geur van robijn of dreft, nee doe mij dan maar de bier- zweet en ademlucht van kroeggaande lui. Ik vergeet het niet snel weer die kennismaking met de nieuwe horeca. Onlangs had ik het plan ingezet om weer eens lekker de danskroeg op te zoeken. Er is er eigenlijk maar 1 in Groningen die voor mij de juiste is, goede melange van niet al te controversiele muziek en een varia van mensen, niet 1 slag volk of 1 meuk muziek. De kar, het is er goed duister, niet echt groot en geenszins netjes of volgens de laatste interieurtrends. Gewoon beetje biertjes drinken, dansen wanneer er lekkere muziek voorbijkomt, roken, rondkijken, mensen observeren en hier en daar een gesprek voeren. Ik trad er destijds binnen en een vreemde geur kwam me tegemoet, ik kon het niet direct vatten wat het nu was, maar het klopte naar mijn gevoel allerminst. Wat was het toch? Ah, en toen wist ik het, het is de parfumlucht van schoongewassen kleding, haarspul en ander maskeergoed. Dat ik daar niet aan gedacht had, alles in de horeca is al enige tijd rookvrij.. Jeetje, is dit nu wat de kroeg zal zijn? Geen geuren van losbandigheid, vuige danspartijen, mensen die vrij zijn en het randje opzoeken. Misschien is het wat ver gezocht om dit alles te koppelen aan de mogelijkheid tot het roken van een sigaret, maar toch, een kroeg die naar wasverzachter ruikt? Wat is dat in godsnaam? Daar klopt gewoon helemaal niets van.
Nu ja, de Melkweg in dit geval had wat dat betreft nog een prima enigszins herkenbaar kroegluchtje, dan wel zonder dat tabaksmasker. De zaal was vrij rustug, geen drukte van jewelste zoals je bij vele optredens tegenkomt, gelukkig dus geruime keus voor een goed plekje. Eerst dat biertje maar eens bestellen en dan even zitten en wat acclimatiseren. Het publiek is gemiddeld jong met hier en daar een uitschieter naar een 50/60-jarige, ze zijn licht alternatief gekleed en verder een gemiddeld beeld van ruim in de wereldstaande individuen. Gewoon over het algemeen weldenkende lui, denk ik. Lastig, om het publiek te beschrijven, ik hou het maar gewoon op een goed gemeleerd gezelschap van muziekliefhebbers. Wel vallen 2 meisjes/jonge vrouwen me op. Beiden ijdel en in alle nonchalance goed verzorgd en volledig bewust van hun mannenpubliek. Midden voor het podium nemen ze plaats om alvast wat zwierig en geil heen en weer te bewegen, een soort hitsig yoga-achtig ritueel, met name gericht op het vangen van mannenblikken. Of, dit tafereel is puur een uitbarsting van eeuwig aandachtgebrek en tekort aan eigenwaarde wat xtra loskomt in combi met wat witte wijntjes.
Het voorprogramma begint gelukkig op tijd, precies om half 9. Mijn planning van die avond was namelijk als volgt: om 8 uur arrive, half 9 start voorprogramma, dan om 9 hetgeen waarvoor ik Adam bezocht, om 1o uur weer vertrekken via tram richting Centraal en dan om half 11 de laatste trein naar het Noorden. Dit liep helaas een beetjeboel in de soep. Clare and the Reasons (voorprogramma) bleef behoorlijk lang op het podium plakken, na 3 kwartier was er nog steeds geen zicht op een laatste song! Onderwijl vrat ik mezelf op waar ik in godsnaam aan begonnen was! Om 5 uur die middag reeds vertrokken, om vervolgens een concert te zien van uiteindelijk een krappe 5 minuten? Nee, waanzin.. Uiteindelijk zat het einde van Clare en haar companen er aan te komen en betrad My brightest diamond het podium en hoe laat was het? Vijf voor tien! Nog een paar minuutjes en ik mocht weer afreizen... Twijfel, twijfel, blijf ik en gok ik op een hotel of nu snel naar de trein... Hink sprong, hink sprong, wat te doen, wat te doen!? Om de keus wat te vergemakkelijken had ik eerder al even wat info ingewonnen bij de barlui; zijn er cheap hotels nabij, kan ik erop gokken? Hopende dat het gevoel van blijven dan een beetje op me zou inwerken, maar nee dat hielp me ook niet echt de knoop door te hakken. Uiteindelijk sta ik dan om 2 over 10 op een druk Leidseplein bij de tramhalte. Ik grijp mijn telefoon en bel de geliefde die me vervolgens op afstand bruusk de zaal weer inschopt; "Doe niet zo mal, alles loopt wel los daar, vertrouw gewoon op jezelf, hotels zat en budgettechnisch boeit het dit keer niet. Tot morgen!" Ja, helemaal juist! Vol vertrouwen en bijna dansend van de energie die uit dat besluit vloeide liep ik weer terug. Mijn avontuur was vol verve ingezet, gewoon met mezelf op stap en maar zien hoe het verloopt.
Diamond evenaarde zich met haar studiogeluid, zowaar geen verschil. Af en toe wilde het daarom naar de verveling trekken, maar overall was ze betoverend en ook zeker verrassend. Twee violisten, waarvan 1 ervan ook wat pingelde op een klavecimbel, een cellist en diamond zelf die constant wisselde van gitaar en een of ander digi-geluidenbox of een laptop met samples bestuurde. Wat een breedte, die stem van haar, alles van hoog tot laag, van zacht tot hard, alles alsof het appeltje eitje is, gewoon zo rauw uit haar strot. Erg mooi zijn de stukken die wat ruiger zijn, wanneer het minder voorspelbaar en berekenend is, waarbij er een beetje gitaargeweld is en zij erin buigt en de benen kromt. Dan komt het bij mij echt binnen en gaan de zenuwen werken. Het andere meer fragiele en zuivere stemgebruik in combi met snaarwerk is misschien te bekend van haar opgenomen werk, weinig spannend. Voor een concert kom ik graag om overdonderd te worden door het meer rauwe onvoorspelbare werk wat via je tenen naar je kruin kruipt. Er moet toch verschil zijn met hetgeen je op plaat hebt en thuis kunt ervaren en dit kan trouwens op een zachte en kwetsbare manier, alswel ook rauw en ruig.
Vier biertjes verder is het dan kwart over 11 en het einde is daar. We klappen en fluiten haar dankbaar uit nadat ze nu echt voor de 3e keer het podium verlaat. Het valt dubbelzinnig een beetje stil, mijn gedachten aangezien ik deze nu moet gaan richten op het vinden van een geschikte overnachting en de zaal die langzaamaan leegloopt. Geen bier meer, direct maar zoeken naar een hotel. De eerste die ik tegenkom is natuurlijk het Amstel hotel. In al het weinige wat ik weet van Adam, weet ik wel dat dit vast niet gepast is (financieel dan..). Toch probeer ik het, allerminst kan ik wat info opdoen. En ja, mijn vermoeden klopte, een enkel nachtje ex tax en ex ontbijt zou me 160E kosten. Op naar de volgende! De ontvangstman raadt me aan het NH hotel er vlakbij te proberen. Een kleine tippel verder loop ik de trap van het NH op en kom ik een helder verlichte hal binnen. Designsjiek en clean, niet al te hautain zoals het Amstel, wel ok en meer redelijk qua prijs volgens mij. Verderop tegenover de ontvangstbalie zie ik de bar die nog geopend is. Ziet er ook aardig uit, niet al te druk, maar genoeg leven voor de afdoende spanning van een aantal mensen met een borrel. Nu de prijs nog.. Het valt mee. Ach, wat aan de hoge kant, maar gemak en geluk overheerstte die nacht, een paar minuten en handelingen later was kamer 307 in mijn bezit. Even een korte check van het bed en de sfeer van de kamer en dan snel weer naar de begane grond voor een typisch hotelbardrankje. Zo'n drankje nuttigen aan de hotelbar geeft me altijd een kleine thrill, alsof ik in een ander leven/film zit waarin een spannende ontmoeting plaatsvindt in de o zo bekende hotelbar. Het heeft voor mij een ietwat decadent randje, tegen betaling slapen in een vreemde stad en bed waarbij je je aan alle kanten laat faciliteren. Maar goed, in de lift verheug ik me al op het plaatsnemen aan de bar, het beeld wat dat bij mij oplevert doet me al glimlachen; ik straal en zit straks als zelfverzekerde vrouw heerlijk alleen decadent aan de bar met een fijne wijn en een glas water.
Zo zit ik er al een klein poosje, wanneer het me begint op te vallen dat er iets spannends gaande is. Achter de bar krijgt de ober en zijn vrouwelijke collega een steeds gespannener blik en wordt er constant nieuwsgierig naar de ingang gekeken. Het valt me op dat er wel erg veel Amerikaans sprekende donkere mannen voorbij komen. Afro-amerikanen, beter gezegd, met XL broeken en T-shirts. Zo te zien een aantal ervan bodyguard van een of ander celeb. Hmm, mijn aandacht hebben ze en ik vraag het eens na bij de barvrouw. Die weet me te vertellen dat SnoopDogg en zijn gehele crew in het hotel overnacht en dat ze nu net na het optreden binnenwandelen. Aha! Vandaar die commotie in de lobby, hier en daar een schaars geklede slet en een vreselijk Frans Bauerachtig-engels-sprekende-nederlandse jongen met zijn moeder. Ik probeer me zo verdekt mogelijk op te stellen, aan de ene kant omdat ik niet graag in de spotlight sta en aan de andere paradoxale kant om maar net te doen of het me niets deert dat Snoop en zijn crew hier hun nacht doorbrengt en straks de bar zullen bezetten. De wijn smaakt me uitermate goed, een merlot uit Californie grappig genoeg. Helaas weet ik het huis niet meer, maar na 2 glazen verbaast ie me nog immer en blijf ik ervan genieten. Wat een fortuin deze avond!
Na verloop van tijd komt een korte kerel, 1 van de snoopleden, komt naast me staan. Ik zit op een barkruk en ik merk dat kort beter gezegd èrg klein is, want hij reikt hoogstens tot mijn kin. Het is het zeer foute zelfverzekerde type die je schalks en een beetje ondeugend aankijkt, met de volle 100% zekerheid dat ie enkel geinteresseerd is een vrouwengat en eventueel wat opvulling van zijn ego. Een klein sikje pronkt op zijn kin en zijn waterig oogjes kijken me wat fijngeknepen van top tot teen aan. We praten wat volgens de flirtcliches en na verloop van tijd is het hem duidelijk dat ik niet op zijn kamer/bed beland, dus is de pret ervan af en vertrekt hij naar boven. Zijn naam was Carlos meen ik en hij is de drummer van het snoopgezelschap. Hij vertelt me dat ze met 19 man sterk zijn en die avond een optreden volbracht hebben in de Heineken Music Hall. Mr. snoop treedt vervolgens het hotel binnen met 2 lopende bomen ernaast, vast zijn beschermelingen. Die beschermende mannen hebben shirts aan waarin ik kan slapen, wat een partij mensenvlees, ongetwijfeld dat er door die enorme nek miljoenen fried chicks en tal van bigmacs gegleden zijn, een sausje van anabolen en klaar. De Snoop passeert en glimlacht vriendelijk en zegt zoals alleen hij dat kan zeggen, op een zachte licht verlegen manier: "Hai..."Korte tijd erna staat een van de beren naast me, de bodyguard inderdaad, die even verrassend leuk en vriendelijk wat met me kletst en dan ook maar naar zijn meester afzeilt. Een hippo was niets vergeleken bij dit mensexemplaar, hij wordt ook nog eens een slagje groter wanneer hij naast je staat, echt een vleesgeworden bigmacboom.
Weer bedenk ik me dat ik me kostelijk vermaak en met volle teugen geniet van het bezoek aan de hotelbar, de ene spannende ontmoeting na de andere. Het feit dat deze stinkendrijke wereldberoemde ster langs me loopt en me vriendelijk toeknikt en groet doet me op zich verrassend weinig. Vind het wel leuk dat ik gezien word door hem, dat vleidt me toch, aangezien hij alles voor het uitkiezen heeft, met name wat betreft vrouwen. Toch ook wel een beetje genant hè, dat gevoel. Een blik van dit specifiek persoon moet in wezen niets uitmaken toch? Snoop is als de buurman tegenover die net even een verse drol draait.

wordt vervolgd

Muscat (zantho)

Huis:
Zhanto

Streek/type/land:
Andau
Oostenrijk

Naam/druif:
Muscat 100%

Jaar:
2007

Alco %:
11,5

Prijs:
8 of 9 euro

Verkoop:
De wijnwinkel te Groningen

Smaak/omschrijving:
Zeer aromtisch zoals het een Muscat betaamd. Verfijnde neus; mineralig, floraal, witte bloemen en lavendel, fris
Kleur is bijna blank, kleurloos wit goudachtig
Delicate zuivere smaak, licht fruitig, wit en iets groen van asperges, mineralig. Goede wijn om zo te slurpen in de zomer, ook geschikt bij salade, soep en vis-schaaldieren
Afwerking en detail van de fles is ook bijzonder, de fles heeft als afsluiter een glazen kurk met daarop de salamder, het logo van het huis, gedrukt.
Mooie wijn, ook geschikt als verrassende cadeauwijn.

fris knapperig en zacht melkige kokossoep

Vaak wil de geliefde een bezoekje brengen aan de lokale Thai. Een authentiek Noord-Thais eethuis, praktisch bij ons om de hoek. Het pandje is klein, gezellig, hoewel ik me afvraag of een Thai gezellig kan zijn, aangezien dit iets typisch Hollands is. In ieder geval is het een gemoedelijke tent en heerst er een oprechte vriendelijkheid.
Één van de jongens van de bediening is een bijzonder exemplaar. Een beetje klein en licht gezet, haar in een scheiding bovenop een ronde toet met kraaloogjes en een giechelende glimlach. Hij is zogezegd koddig. Af en toe tijdens het pouleren van de glazen betrappen we hem erop dat ie zachtjes de Thaise liedjes meezingt. Echt helemaal zichzelf en zonder door te hebben dat wij getuige zijn van zijn koddigheid. Als je hem dan eens buiten het restaurant tegen het lijf loopt zal ie je uiterst enthousiast begroeten en zwaait ie naar je alsof zijn leven ervan afhangt, ongeacht of er een gracht of een halve kilometer tussen ligt. Ja, leuk, bijna vertederend.
Toch haal ik deze thaise lekkernijen vaker op om het aan de eigen keukentafel op te eten. Bier is namelijk de enige geschikte compagnon van de gerechten in het restaurant zelf. Een fijne witte is zeker een uitstekende combi, echter die zul je bij deze Thai niet aantreffen en wijn heeft toch echt mijn voorkeur bij de avondmaaltijd, vandaar meer afhaal dan bezoek.
Een mooie Pinot gris of Grauburgunder bijvoorbeeld, of een dikke Viognier zou soms ook wel passen. Bij de fruitzurige bloemige salades kan een Muscat ook een goede combi zijn. Die Muscat beschrijf ik onder kopje "Witte wijn" op deze pagina, werkelijk een zeer fijne! Och en hier onder trouwens ook al.. Hoezo, variatie en originaliteit?

Het mooie van de Thaise gerechten is dat ze zo heerlijk licht, vers en rijk van smaak en geur zijn. Citroengras, thaise basilicum, vissaus, veel limoen, geroosterde knoflook, een heerlijk parfum is het. Bloemig, fruitig met een beetje zoet, een zuurtje en wat zilt. Mijn keus is vrijwel altijd een salade, heel soms ook een soep en af en toe de viskoekjes. De warme maaltijden spreken me wat minder aan, deze zijn over het algemeen te rijk en te gefrituurd. Nee, doe mij maar frisheid, zoals de groene papayasalade met gedroogde garnalen, wortel, rode pepertjes, pinda's en de smaakmakers (waarvan ik frustrerend genoeg niet kan aangeven wat de combi zo heerlijk maakt...). Ook de kokossoep is een aanrader en prima zelf in elkaar te flansen. Hieronder noem ik het al eens. Kippenbouillon, blik kokosmelk, garnalen of kip, wat erwtjes, sperziebonen, peultjes of iets van bonenscheuten, tauge of koolrabi ook wat zoete ui en knoflook, smaakmakers van gember tot galangawortel, citroengras, koriander en beetje limoen, nou ja noem maar op. De zachte melkige smaak van kokos staat in ieder geval centraal en neemt het heft der smaak in handen!

Tsjechische Zweigeltrebe

Huis:
Spielberg

Naam:
Zweigeltrebe

Streek/type/land:
Tsjechie

Jaar:
2005

Alco %:
12

Druif:
Zweigeltrebe

Prijs:


Verkoop:


Smaak:
Heeft wat van een Franse Corbieres, de droptonen en de kruidigheid.
Een bijzondere fruitige bloemige soepel drinkende wijn. Heb deze destijds in Praag gedronken tijdens een enorm feest in het oude handelshuis van de stad. Zeer typisch, niet vergelijkbaar met andere meer gangbare rode wijnen. Heeft wel duidelijk wat van de Oostenrijkse variant Zweigelt (zelfde druif).

witte rioja Luis Canas

Oordeel:
* * * *

Huis:
Luis Canas

Naam:
Rioja Blanco

Streek/type/land:
Rioja
Spanje

Jaar:
2006

Alco %:
13,5

Druif:
varia; viura 90% en malvasia 10%

Prijs:
6-7 euro

Verkoop:
Q-vignes te De Bilt

Smaak:
In hoeverre ik de smaak en geur nog weet is niet zonder twijfel, maar wat evident in mijn geheugen ligt is de verrassing die de wijn voor me was. De wijn heeft op frans hout gelegen, ik meen 6 maanden en heeft daardoor een full body met rijpe fruitgeuren zoals abrikoos, ananas, maar ook frisse fruit zoals iets grapefruit. De vanille is duidelijk aanwezig, maar wat mij betreft niet te, maar ik kan me voorstellen dat sommigen dit te intens vinden.
Fijne wijn en een prima prijs!

corbieres Caraghuiles (bio)

Huis:
Chateau Caraghuiles

Naam:
Corbieres

Streek/type/land:
Languedoc-Rousillion
Aude
Frankrijk

Jaar:
2005 (volgens mij..)

Alco %:
12,5

Druif:
Melange van Cinsault, Grenache en Mourvèdre

Prijs:
5 euro

Verkoop:
AH (jaja, de albert heijn. Alleen is dit momenteel niet meer het geval, al een tijdje is de wijn niet meer te vinden. Ik vermoed dat de plek verruild is met de Coulon Corbieres die er trouwens lang niet aan kan tippen)

Smaak:
Friskruidige geur van provencaalse kruiden, kers en een wat van drop.
Robijnrode zuivere kleur en een smaak van rijp donker en rood fruit. Beetje puntig, maar toch ook gebalanceerd en rond.
Opmerkelijk lekkere wijn voor een prima prijs!
Oh ja, de wijn is ook nog op biologische wijze geproduceerd.

witte spaanse chardonnay "234"

Oordeel:
weet enkel nog dat het een fijne wijn was! Hoeveel sterren mijn waardering waard is? Durf ik niet meer te zeggen..

Huis:
Enato

Naam:
234 Chardonnay

Streek/type/land:
Somontano
Spanje

Jaar:
2006

Alco %:


Druif:
Chardonnay

Prijs:
9,50-9,95 euro

Verkoop:
varia

Smaak:
Frisse zuivere Chardonnay. Zeer aromatisch; ananas en ander zoet fruit. Ook mineralig in de neus.
Brede en zuivere smaak.
Ik weet het niet exact meer... Heb deze tijdens diner in een restaurant genuttigd, maar waar en wanneer? Wel heb ik deze wijn dus in herinnering gehouden.

witte duitse (grauer burgunder)

Huis:
Weingut Spohr

Naam:
Grauer burgunder Classic

Streek/type/land:
Rheinhessen
Abenheim
Duitsland

Jaar:
2007

Alco %:
12,5

Druif:
Grauer burgunder

Prijs:
7,50 euro

Verkoop:
Druivelaar te Groningen

Smaak:
Zit in het straatje van de Pinot Gris, brede smaak en licht rijpe geur. Weinig zuur, mineralig, abrikoos en ander zoet fruit.
In smaak een lichte prikkel achter op de tong, droog, maar ook iets zoet. Frisse wijn met een goede balans in rijpheid. Bij romige pasta met paddo's, bij smaakvolle pittige salades, verse rauwmelkse kaas.
Elegante aromatische wijn. Kan te zoet (rijp) worden na meer dan 1 glas.

prima alternatief Sancerre

Huis:
Domaine du Salvard (Delaille?)

Naam:
Le vieux Clos Cherverney

Streek/type/land:
Cheverney (grenst aan Sancerre)
Loire
Frankrijk

Jaar:
2007

Alco %:
12

Druif:
85% Sauvignon Blanc, 15% Chardonnay

Prijs:
6,00 euro

Verkoop:
directe verkoop Bacchus Wijnimport

Smaak:
In geur typisch Sauvignon Blanc, intense neus en waarschijnlijk ietsje dik door het kleine beetje Chardonnay. Wit fruit en bloemig; rijpe peer, beetje kattenpis
Fris in smaak, licht zurig in afdronk. Niet combineren met fruit enóf andere zoetzure smaken, dan valt ie weg. Goed gekoeld drinken bij bijv. Thais, vis uit oven of een geurige paddo-kruidenbouillon. Ook goed om gewoon enkel als wijn te slurpen.
Niet heel bijzonder deze wijn.

witte Argentijnse sauvignon

Huis:
Cassius

Streek/type/land:
Argentinie

Jaar:

Druif:
Sauvignon blanc

Alco %:
12,5

Prijs:
10,70 euro

Verkoop:
Barriques te Groningen

Smaak:
Verrassende grassige, wat rijpe geur, weinig buxus zoals bekend bij sauvignon, meer richting chardonnaygeuren, maar niet het dikke, ze blijft fris en licht bloemig
Kleur is tevens meer richting chardonnay; goudkleurig
Brede smaak en lange afdronk, hier is ook weer de goede balans tussen een meer rijpe chardonnay en een frisse stuivende sauvignon
Heerlijke bijzondere sauvignon!

duitse rosé wijn (bijna wit!)

Oordeel: vijf van vijf sterren
*****

Huis:
Weingut Salwey

Streek/type/land:
Oberrotweil/Kaiserstuhl
Baden
Duitsland

Naam/druif:
Spatburgunder Weissherbst Trocken

Jaar:
2004

Alco %:
13

Prijs:
10,00 euro

Verkoop:
Druivelaar te Groningen

Smaak/omschrijving:
Heerlijke verfijnde neus; zeer mineralig, beetje zwavelig, fris, licht fruitig
Kleur is bijna geen rosé te noemen; zeer licht zalmroze
Delicate brede en ook frisse smaak, licht fruitig, meer mineralig, klein tinteltje. Goede wijn om zo te slurpen; ook geschikt bij salade, kip en pasta
Fles is trouwens ook opmerkelijk, deze is groen (zoals bij witte wijnen) en niet transparant zoals regulier bij rosewijn.

rode Italiaanse winnaar (Umbrie)

Huis:
Tenuta Corini

Naam:
Fabrusco

Streek/type/land:
Umbria
Montegabbione
Italie

Jaar:
2002

Alco %:
13,5

Druif:
Sangiovese, Montepulciano en Merlot

Prijs:
12,00 euro ex Btw

Verkoop:
geen directe verkoop
af te halen bij producent

Smaak:
Zeer rijk en vol van geur, veel rijpe kers en pruim, confiture, zwart fruit, kaneel en aards (beetje schimmelkaas)
Krachtige smaak, enorme afdronk, behoorlijk tanine, maar toch goed in balans.
Complexe wijn die tot de laatste druppel intrigeert, met name de imposante neus en de afdronk zijn verrassend. Geen slurpwijn, zeer geschikt voor rood vlees, wild, gegrild lam en schimmel- en oude kazen

rode Bordeaux (claire abbaye)

Huis:
Chateau Claire Abbaye

Streek/type/land:
Bordeaux
Frankrijk

Jaar:
2003

Alco %:
12,5

Prijs:
10,80 euro

Verkoop:
Barriques te Groningen

Oordeel:
Aards, kersen, beetje rook, beetje vanille
Rond, kruidig (groen; rozemarijn, muntig) vol en krachtig, gebalanceerd tannine en licht zuurtje, weinig bitter.
Heerlijke bordeaux, goed bij rood vlees, pasta, gegrilde tonijn, oude kazen of om zo te slurpen.

de ui

Die heerlijke zoete smaak van de ui. De rode, de zoete witte, het sjalotje en natuurlijk de huis- tuin- en keukenui die vrijwel in iedere keuken te vinden is. Buitengewoon veel soorten er. Een gelei, een compote, glazig gebakken en licht gegaard, in wijnzuur gelegd. Kortom, ook tal van variaties zijn binnen handbereik met de ui.

Mijn situatie deze dag is dat ik een stel hele koolvisfilets en wat verse boontjes voor de grijp heb, verder wat verse gember en hmm, tja, dan houdt mijn voorraad vers eigenlijk wel zo'n beetje op. Toch heb ik ongelofelijk trek in een smaakvol en verrassend maaltje, en wel met bovenstaande 3 onderdelen.

De ui redt me in deze, ik realiseer me namelijk weer dat ik onlangs weer die dikke stukken half gegaarde ui op de bbq had liggen. Zo lekker sappig zoet en een beetje knapperig. Een klein beetje salie of een ander groen kruid erbij, zo uit je directe omgeving gerukt, en een zuivere lekkernij is zo gemaakt. Dit moment was helaas tijdens mijn, inmiddels gepasseerde..., vakantie in Italie op een agricampeggio waar ook nog eens in iedere hoek en bocht van het terrein allerlei kruiderijen groeiden. Het gaf me weer het bewijs dat de ui zo simpel en als een delicatesse naar voren kan komen. Wanneer je niet zoveel spectaculairs in huis hebt, richt je dan eens op de ui.

Dus, vandaag een maaltijd gepint op de smaak van deze bol. En het wordt iets compoterigs, een warme zoetkruidige brei waarbij ik er mooi de smaak van gember doorheen draai. Ik zal de visjes eronder gaar laten sudderen in een niet al te warme oven, dus met langzame gang. Groene boontjes, gewoon beetgaar gekookt met wat verse peper en nootmuskaat, lekker als vanouds en ook lekker bij de gembersmaak. Om het geheel af te maken zet ik er ook wat gekookte opperdoezers bij, toevallig gisteren aangeschaft, daarover wat gesnipperde peterselie en naar believen een ietsje gesmolten boter. Deze boter zou je ook wat bruin kunnen laten worden, strooi er wat kruidenbouillon en een snipper ui door en blus het af met wat water, even laten doorkoken en klaar. Ook erg lekker (vooral voor de mens die niet zonder wat nat bij de aardappel kan en er geen jus op tafel staat..)

Later, wanneer het geheel bereid is, met name de compote, schrijf ik de eenheden en ingredienten nog even neer. Dat probeer ik tenminste, nu eerst de compote alvast bereiden. Ik verheug me al op de geur die los gaat komen, de knoflook in combi met de gember, de ui, het afblussen met wijn en ook een beetje dragon, hmmm..

spelt met bloemen

Hmm, nu kan ik me niet meer voor de geest halen hoe het nu ook weer heette. Lastig, als je iets heerlijks treft in een vreemdtalig land, in dit geval het centrum der heerlijkheid: Italie. Ik zal proberen het bordbeeld en de smaakbeleving te schetsen.
De drager van het geheel was een vierkant bord met zachtronde hoeken, wit, niet te enorm en ook niet te klein met een klein ietsje diepte erin. Aan de rechterzijde van het bord waren twee courgette bloemen gelegd, rijkelijk gevuld met een hemels zachte ricotta, snufje peper en wat van het stuifmeel van de bloem erover. Mooie lichtgroene stengels met daarop de oranje bloemkelken en daarin dus het hemelse wit. Een klein stapje naar boven in het midden van het bord was een luchtig bergje verse slablaadjes gestrooid, een varia aan smaken, van pittig notige rucola tot zachte romanasla en allerlei zogenaamde babyblaadjes. Verder geen enkele toevoeging, zoals een overstroming van dressing of olie, die naar mijn mening de proever de fijnste pure smaken afpakt. De kok had het begrepen, gewoon goede ingredienten is afdoende.

Een klein stapje naar links en daar lag het deel waar het om draaide in dit gerecht zonder naam... Ach, ik denk maar zo, alle afzonderlijkheden in dit mooie geheel weet ik nog exact te reproduceren, en what's in the name then? In ieder geval was het op zijn italiaans een 'insalata' en dan houdt het dus op. De kok had er een kleine ronde bol van gemaakt; een friskoude salade van langzaam gegaarde spelt met licht gemarineerde stukjes gele, rode paprika en courgette erdoorheen gedraaid. Het graan, de speltkorrel, lichtbruin van kleur met een vorm en structuur zoals je die kent van gort, heerlijk zacht en tegelijk stevig klaar gegaard. Een fijne groenige olijfolie, fris en kruidig van smaak, liet de cohesie werken en maakte het geheel af.
Mijn tafelgenoot die me zogezegd vanbinnen en ook weer vanbuiten kent, sprak in volle overtuiging uit, "Dit is echt een bord met heerlijkheden wat niet beter bij iemand anders past dan bij jou, wat ga jij smullen en genieten!" Inderdaad, wat werd ik daar blij van! Zo een vriendelijk, verfijnd en simpel bordje, deze salade van spelt met bloemen van de courgette gevuld met zachte ricotta. Geen smaakafleiders zoals te royaal zout, de geuren van puurheid alsof de tuin en de koe op een meter afstand erbij stonden te kijken, gevoel van verwenning waarbij je de kok met spanning op jouw ervaring met bescheiden zuchtjes in je nek voelt wachten.
Kortom, om de verhemelijking niet al teveel uit zijn voegen te laten schieten, voor mij was het een grootse verrassing van pure verfijndheid.

Daarbij als rode begeleider, wit had ook erg goed gepast, een rode wijn van de Italiaanse Gamaydruif. Een fotootje van het etiket zal ik nog ergens vinden binnenkort, voor nu even de naam van het huis: Trasimeno (meen ik...), dichtbij Montepulciano in het stadje Citta del pieve. Het stadje was oud middeleeuws met smalle straatjes, donkere steegjes en huizen gebouwd met van die grote grove stenen met kleine luikige ramen. Pittoresk in al haar hoeken en gaten, zowaar rook je de ridders en zag je de jonkvrouwen op iedere hoek staan pronken.

nachtelijke melk

Tijdelijk 'woon' ik even in het huis van een vriendin. Het geluk heeft haar gevonden en zij is het dit weekeinde rijkelijk aan het uitbuiten. Zij en haar verse geliefde zijn een weekendje op pad. Mijn dringende zucht naar andere omgevingen dan de reguliere eigen had ik al eens kenbaar gemaakt, daarbij woon ik praktisch om de hoek dus vanzelfsprekend dat ik even op haar huis en de honden des huizes zou passen.

Het huis is oud, grotesk en donker. Een pand uit begin 1900 meen ik, het is meer een woonlaag van een grachtenpand, alhoewel het in dit geval aan een gedempte singel staat. In alle opzichten een stadshuis. Oud, donker en grotesk zoals ik zei, maar ook sfeervol en barstensvol karakteristieke elementen. Volgens mij is werkelijk alles, van de plafonds, de muren, het glas in lood tot aan het vocht wat bij de muren omhoog kruipt, nog van begin 19e eeuwse origine. Mooie ornamenten als je je blik op de plafonds werpt, kozijnen die eerder fungeren als prachtstuk en bank dan dat het het raam gewoon omsluit. 'Van origine' is echter niet langer de staat van het huis. Isolatie bestaat hier niet, verwarmingsmogelijkheden idem niet en vochtophoping vind je waar je maar kijkt. Maar los daarvan, erg waardevol vind ik deze vrijwel compromisloze bouw van panden. Er werd toen nog gebouwd met smaak en gevoel voor stijl, niet zoals ik nu samen met de meeste Nederlanders gewoon ben. Nieuwbouw, vinex, flatten, hokkerige appartementen, alles is volgens mij gericht op kostenbesparende efficiente bebouwing en huisvesting, ten nadele van de schoonheid. Maar goed, deze offers der schoonheid waren dan ook grotendeels onvermijdelijk en noodzakelijk.

Verder. Het volwaardig bewoonbaar soutterain vervult voor de vriendin in hoofdzaak de woonruimte, hier tref je de enorme leefkeuken, de badkamer en en opgang naar het terras/ stadstuin. Het is er donker door weinig buitenlicht, het doet wat klam aan en op blote voeten al snel kil, maar toch, het wordt er allerminst minder gemutlich en fijn op. Door sfeer voorzien van warmte.

Het is avond, bijna nacht. Buiten is het winderig en regent het flink. Lekker slapen zo. Rustig wegdommelen met het zachte herkenbare geluid van regen en wind op de achtergrond, want een vreemd huis in de nacht is voor mij niet bevordelijk voor de nachtrust. De zorgen over eventuele onrust tijdens en voor de nacht vielen achteraf op zich best mee. Helaas kun je mij niet scharen onder de mensen die je ongeacht de plek waar ze zich bevinden gewoon binnen 2 sec in diepe slaap zinken. Nee, ik ben inmiddels zover dat er allerhande ritueel aan de slaapmodus vooraf gaat.

Net wanneer ik de lichten gedimd heb voor het afsluiten van de avond en het inzetten van de nacht, gebeurt er iets ongelofelijk schrikwekkends. Een groots kabaal schettert me in de oren, dit keer zijn het niet de honden. Vlug doe ik het licht weer aan en probeer de honden een beetje te sussen. "Wat is dit in godsnaam?" spreek ik tegen de tijdelijke harige vrienden. Ze kijken me verschrikt en evenzo vragend aan. Mijn hart kan ik als het ware nog net weer doorslikken anders was het er zowaar uit gevlogen! Wat een lawaai, alsof iemand een raam heeft gebroken en zeker weten een exemplaar van ons huis. "Zou er iemand op het terras zijn? Is een obsessieve junk, op zoek naar betaalmiddelen, over de schutting geklommen? Of gewoon een poes van de buren misschien?" Voorzichtig loop ik naar de deur en zet mijn voeten op de treden voor de buitendeur. Langzaam draai ik de deur weer van het slot en probeer alvast te aanschouwen of er iets gaande is daarboven. "Verdomme, dit moet mij weer gebeuren. Denk ik even rustig een weekendje hier door te brengen, krijg ik het aan de stok met een hufterige indringer". Ook wordt me nu even overduidelijk hoe waakzaam en beschermend de honden zijn.. Nou, huiverig staan ze achter mij te wachten tot ik op onderzoek uitga of de aanval inzet. Ik besef me dat ik eigenlijk niet of nauwelijks bang ben, vrij van angstige en vertwijfelde gevoelens inzake hoe dit nu aan te pakken. Dat verbaast me enigszins, gezien de staat van lijf en geest de afgelopen tijd zou ik nu toch half panisch de controle moeten verliezen? Dat daargelaten. Nee, zonder twijfel, een beetje apatisch lijkt het wel, stap ik naar buiten en zie daar de bron van de schrik liggen. Het onderste kozijnhout is van een raamkozijn tezamen met de gehele ruit ter aarde gestort. Jee, hoezo rot hout, gewoon eraf gevallen, lijkt het wel! Wat een ravage..

Kort erna, na besloten te hebben dat ik dit morgen allemaal wel weer zie, zit ik weer binnen en voorzie een slapeloze nacht waarin de adrenaline geen ommekeer maakt. Ook de honden dreigen slecht van de schrik bij te komen. Waar ik op dat moment aan denk is die voor-het-slapen-gaan-beker-melk van vroeger. Warm, niet heet, daarin honing en tezamen met een sigaret (op latere leeftijd dan). Als kind was ik al een slechte inslaapster, het duurde altijd eeuwen voor ik de slaap vatte, als ik hem al vatte. Ik heb periodes gehad dat ik gemiddeld 2u/nacht maakte. Mijn moeder gaf me dan warme melk met honing. Daar zou ik goed van slapen. Werkte het? Tja, warme melk en honing schijnt werkelijk kalmerend te werken, echter ik denk dat het psychische effect eerder doorslaggevend is, zoals de kracht van een placebo. Maar helaas, hier geen melk binnen bereik. Ik moet het doen met een Gauloises en een glas water. Wel besef ik dat ik binnenkort dit nogeens ga drinken en dan een variant met wat lavendel erbij door, naast dat het lekker is, heeft lavendel tevens een welbekend rustgevende werking. En wat te denken van een beetje zoete alcoholische kokos, neutje malibu misschien, erdoor?

Al met al vatte ik die nacht de slaap rond een uur of 3 en gingen de ogenkleppen weer opzij om 8 uur.. De hondjes stonden weer vrolijk te wachten op hun ochtendwandelingetje. Maar ach, ik kan me nu al verheugen op die slaapwekkende melkige cocktail die ik binnenkort ga brouwen!

warm, geen zin, verlate avond

Het is alweer even geleden dat ik hier gepend heb. Een weekje ofzo? Het was dan ook een rijkgevulde week. Met name het weekend, drie verjaardagen welteverstaan, waar ik allen een bezoek heb gebracht. Mijn broertje vervroegde zijn verjaringsfeest met een nachtelijke muzikale bbq de en moeder van de geliefde had ook haar dag vervroegd en bood een feestelijke lunch aan. Als eerste had ik echter het feestje van een kleine meid die op de eerste dag van het weekeinde de viering van haar 3 jaren had. Ze is de dochter van mijn geliefde, dus het betekende veel familiair bezoek van zijn zijde. Voor diegenen die een dergelijke kinderverjaardag in het verschied hebben en wat snel overprikkeld van aard zijn een waarschuwing bij deze, vantevoren heel diep inademen en veel rook-,-plas en wandelpauzes inlassen! Jeetje, alsof je even de creche thuishaalt en dan waren er nog geeneens meer dan 3 kinderen. Nee, de kinderen waren niet de pijnbron, het waren de ouderen samengehokt in 1 ruimte die kwekkend en blikkenuitstotend me mijn energie ontnamen. Tot mijn verrassing waren dit keer niet de koters de slurpers, nee ik vond het zelfs prettig met ze, ik heb gemerkt hoe heerlijk het kan zijn met kinderen! Wil je je afsluiten van aan allerlei kul-omgangregels-opererende-mensen laat jezelf dan los onder kinderen. Ze spreken boekdelen, zijn eerlijk en direct en het voornaamste fijne gegeven is dat je jezelf kunt zijn bij ze. Ik moet toegeven dat ik nog maar sinds kort deze mening uit, ja dat was wel anders! Koters, kinderen, kids, kroost, kortom de 'K' van ... Moest er niets van hebben, weerzin voelde ik zelfs. Althans, dacht ik te voelen, ik heb ze achteraf gezien niet op deze waarde geschat. Natuurlijk blijf ik ze over het algemeen niet prettig in gezelschap vinden, maar wanneer je je onder hen begeeft en als het ware op hun niveau de wereld tegemoet treedt, gaat het prima, zelfs fijn dus.
Naast deze openbaring van kindvriendelijkheid ben ik sinds die dag nog een beetje wijzer geworden. Heel soms denk ik nog weleens dat bij kinderen zelfgemaakte waar versus gefabriceerd supermarktwaar het wint, als je het maar volstopt met in hun wereld lekkere en herkenbare dingen, zoals aardbeien en pannenkoekjes. Maar nee, mijn feestelijke frisse flensjestaart, in kinderjargon: pannenkoekentaart met aarbei, op basis van vanille, aarbei en mascarpone sloeg niet in als een bom. Ze heeft er zelfs niets van gegeten volgens mij. De ouderen daartentegen hebben er goed van gesmuld hoor. Nee, leuk vond ze hem wel, maar het kleine 3-jaren verse meisje was direct om toen de chocolade met roze geglazuurde caketaart voorbij kwam. Och, wat houdt zij van chocola en prinsessenroze snoepgoed! Ach en geef haar eens ongelijk, smaak ontstaat pas echt na geruime ontwikkeling. Het is mooi om te zien hoe je je eigen interpretatie teveel doordrukt in het haar vermaken. Zo geef je haar vervolgens een enorm cadeau, een zuurstokkenroze helm voor haar fiets met daarop geplakt 3 van de favoriete hartjes (met van die oude-van-dagen teksten als: "Fax me" en "Gaaf"...), en het enige wat ze ziet haar doet schreeuwen van geluk, zijn de suikerhartjes. Die zijn vervolgens binnen 3 seconden verdwenen in haar buikje en dan ziet ze dat het een helm is! Tja.

Maar goed, aan het einde van zo een hectische dag ben je volkomen leeg getrokken en wil je feitelijk niets meer. Een koud tapbiertje dat wil je dan! Ja. En een kleine wandeling door de stad met de geliefde met enkel een vrije avond in het vooruitzicht. Wat te doen dan met deze energievoorraad dan en de avondmaaltijd? De behoefte aan lekker zitten, niets doen, muziekje luisteren, wijntje slurpen op de bank en wachten tot je samen aan de goedgedekte tafel gaat.. Niet veel meer dan dat. Nou, bedenk dan dat het mosseltijd is en dat die rakkers binnen een kwartiertje dampend en heerlijk geurend en wel op tafel staan. Heerlijk stuk brood erbij, flans even snel een fris sausje in elkaar en eventueel een bak sla en klaar is het deze avondmaaltijd.

Resumé souper
Verse mosselen gekookt in wijn (of bier) en verse groente met koriander.
Daarbij goed stuk brood en friszuur kruidig sausje van yoghurt, beetje mayo, geperste knoflook, vers gemalen witte peper, kappertjes (en hun vocht), verse gesneden koriander en wat zeezout naar smaak. Op tafel verder augurken, komkommer, rijkgevulde salade en uiteraard ander sauzen, bijv. zeer gepaste eigengemaakte cocktailsaus, naar keuze.

Een goede Gruner Veltliner, andere frisse Elzasser of een Cheverney er gekoeld naast. Ook is onze keuze uitstekend gebleken, gewoon dat fijne Alfa bier erbij en smikkelen smullen maar!

citroen en muggen

Muggen, muggen, muggen. Mij maken ze al vrij snel waanzinnig. Zo leek het vannacht ook weer een onverklaarbare epidimie van muggen te zijn. Zo van, wanneer je je deken even beweegt, dat het janken van die beesten in verschillende tonaties je oren binnenkomt en je denkt: "Dit moeten er wel een stuk of 10 zijn!" Je doet het licht aan en ja hoor, daar zitten de kleine terroristen. Na deze eerste moordsessie ga je weer liggen en doe je nog een poging de nachtrust te starten. Nee hoor, daar heb je weer zo'n janker! Nogmaals, licht aan en verdomd, er zit alweer een heel dozijn net te doen of er niets aan de hand is!" Dit is toch onmogelijk?! Zoveel, nu alweer, waar komen ze in jezusnaam vandaan?" Nu ja, zo ging het nog een aantal keer verder en je kunt je voorstellen wat een slagveld het nu is daarboven in de slaapkamer en je kunt je ook vast al beter voorstellen dat ik in rampscenarios begin te denken. Zo een plotselinge invasie van deze bloedslurpers kan ik niet verklaren en hoe hard je de strijd ook met ze aangaat, je kunt ze blijven uitmoorden maar ze blijven als vampieren constant terugkomen. Ongelofelijk.
Maar goed, de partner is wat rationeler op dat moment en wijst me op een voor de hand liggende bron der slurpers; een dichtgeslibde dakgoot in een hoek naast ons huis waar nimmer enige zonneschijn komt. Tja, het zal dan wel, maar het blijft toch krankzinnig makend, zo'n ongenadige aanval van deze nachtelijke jankers? Het ergste is ook nog dat je de slaap dus dan echt niet meer vat en je cortisolniveau niet te temmen is. Nee, vriendenmakers zijn ze allerminst. Doet me denken aan een eerder meegemaakte bizarre ervaring met muggen.

"De eerste gevaarlijke tijgermug is reeds gesignaleerd". Zo meldde het nieuws me gister. Van die grootlijfige jongens met een tijgerprintpakje aan. Ordinaire dellen, dat zijn het gewoon! Nou ja gevaarlijk dellerig of niet, vervelend, dat weten we allemaal, dat zijn ze zeker. Ik weet nog goed dat we vorig jaar schiermonnikoog bezochten en kennis maakten met deze lichting muggen.
Ergens in juni was het volgens mij, vroeg in de ochtend hadden we de boot gepakt voor een dagje-nachtje schier. Of waren het er nou twee? Goed, maakt ook niet uit. Eenmaal aangekomen en volledig ingecheckt in het oudste hotel wat je je kunt voorstellen zetten we ons weekendje in. Ja, bijzonder was dat, zelfs de bij het hotel behorende chauffeur van de pendelbus van-en-naar de haven zag er antiek uit en kon zo een rol vervullen in The adams family. Wat een opmerkelijk krakkemikkige levensloze ijzige man was dat. Een donker vaal marineblauw pak droeg hij, intensief gedragen, tot zijn dood zal ie niet verslijten. Zijn haar vlassig op zijn hoofd, daaronder een glimmende van lichamelijk vettige bril waarschter zijn glazige gelige ogen schuilgingen. Doorrookt als zijn pak was, zo was hij ook, een permanent shagje hing op zijn lip. De bochel in zijn rug maakte het volledig af, alsof hij zo geboren was en nooit een gedaante van een frisse jongen had gekend. Toch had hij evenals het hotel ook iets aandoenlijks en straalde hij een authenciteit uit waar je U tegen zegt. Een bezichtiging waard, die man.
Het uur van de lunch had geslagen, het was mooi zonnig en lekker warm buiten, de 2 fietsen hadden we net op de hoek voor een dagje gehuurd. Onze tassen waren gevuld met brood, wijn, augurken, wat vleeswaar, kaasjes, komkommer, tomaten, wat sla en een bakje druiven. Beetje zout en peper erbij en je maal is zo klaar. Voor onderweg heb ik vaak nog wel een voorraadje van die zout en peperzakjes, die je bij broodjeshuizen of op stations krijgt, in mijn tas zitten. Ach, een beetje gehavend en smoezelig zijn ze vaak, maar handige smaakmakers voor dit soort buitenactiviteiten blijven het desondanks. Plastic bordjes en zelfs neppe hardplastiken wijnglazen hadden we ook op de kop getikt en zelfs aan de wijnopener hadden we gedacht. Al met al, helemaal klaar voor een lekkere relaxte zomerlunch in de duinen, niets stond ons meer in de weg toch. Op naar die duinen!
Na een klein kwartiertje fietsen troffen we een prima plekje. Goed zacht matrasje van duingras, windluw in een duinpan en geen kip te bekennen. Dus fietsen neer en genieten maar... Echter, plots, werkelijk waar, in een moment van een seconde zaten we al onder die dellerige muggen met hun achterlijke tijgerpakje. Waanzinnig! Hoe snel zij de aanval op ons in hadden gezet. De standaard van de fiets nog niet eens aangeraakt en ze namen ons al met bossen te grazen! Snel weg hier!
Ik keek mijn metgezel met grote ogen aan en zei: "Was dat normaal? Heb jij dit eerder zo meegemaakt?" "Nee", antwoordde hij in volle verbijstering, "wat een krengen waren dat zeg"! "Zou het niet gewoon plaatselijk kunnen zijn geweest?", probeerde ik nog. Misschien dat als we nu nogeens stoppen dat we geen mug tegenkomen?" We zaten vast per ongeluk in hun een of ander walhalla ofzo". Zodoende stopten we nog maar eens. Maar nee hoor, een nog even zo waanzinnige situatie, om het minste of het geringste had je zo een stuk of 20 rond je hoofd suizen en deden ze ook al fikse pogingen je leeg te slurpen. "Weg hier! Die lunch doen we elders."

Wat bleek nu, dat jaar was het zogenaamde jaar van de invasie tijgermug, door een enorme vochtige periode in combinatie met warmte vierden ze hoogtij, aldus met name op de Waddeneilanden. Ze kunnen gevaarlijk zijn, alleen is de kans dat je er de zogenaamde knokkelkoorts van krijgt evenals de kans dat iemand malaria krijgt in bijv. een aziatisch gebied. Sinds 2005 worden ze gesignaleerd in Nederland, het is een zogenaamde exoot. Hij komt uit China en vliegt mee op de geimporteerde 'gelukkige' bambooplant.
Het scheen daar op de wadden zelfs zo erg te zijn dat je op bepaalde terrassen de kans liep een deetvergiftiging op te lopen. Naast de veelvuldig spuitende gasten, spoten de eigenaren er ook lustig op los. Met de gevolgend in media van dien. Foto's waarop sommige met eten gedekte tafels zich in een waas van deet hulden... Gezond en lekker ontspannen uitwaaien op de Wadden!

Het kan dus gewoon nog erger worden in de toekomst. De ordinaire jankers gaan vast samenwerking zoeken met elkaar. Weer je maar alvast en weet dat citrus een goede vriend kan zijn in zulke muggentijden. Bereid maar zoveel mogelijk met heerlijke citroenen, citroenmelisse, limoenen en allerlei ander citrusachtige waar. Kan helemaal geen kwaad, er zijn tenslotte tal van heerlijke gerechten en dranken op basis van citrusachtigen. Bijv. deze:

Flensjestaart met citroen-vanille mascarpone en evt. munt en/of citroenmelisse
Citroen of limoenkip met koriander of citroentijm
In citroen gemarineerde zalm met dille en kappertjes
Citroen rijsttaart

Dat is wat ik nu even bedenk, uitwerking volgt vast eens, maar genoeg te doen in de (smaakvolle) strijd tegen de nachtelijke jankers!

snelle vriendelijke muffins

Zin in een niet al te zoete luchtige friskruidige muffin van speltmeel? En dan puur met zaken die de natuur nog herkent? Een half uurtje, hoogstens, dan heb je ze al warmpjes voor je op tafel staan. Met een lichte smaak van kardemom, dragon en limoen, gecombineerd met verse appel, peer en wat gedroogde abrikozen. Geen boter, maar fijne smakelijke zonnebloempitolie en een weinig suiker. Zoveel mogelijk gebaseerd op de aanwezige suikers in het fruit en naar eigen smaak met wat extra toevoeging van (riet)suiker of bijv. fructose.
Puur genieten. Bovendien zonder ongewenste lijfelijke bijkomstigheden mocht je iets te onbeheerst smullen..

Benodigdheden voor 1 taartvorm of 6-8 kleine vormpjes
(gebruik waar mogelijk zoveel mogelijk bio-spul)

Hardware:
vormpjes (aluminium of steen)
mengkommen, stuk of 4-5
spatel
rasp
meet- en/of weegapparatuur voor ml en gr

Software:
300g speltbloem
30-50g suiker (riet of fructose)
2,5 el wijnsteenpoeder
snuf zout

2 ei
200ml melk
5 el olie (fijne vrij neutrale, geen smaakvolle olijf, de koudgeperste zonnebloem heeft de voorkeur)

1-2 appel goudreinet of elstar(hoeveel = afhankelijk van grootte)
1 peer
1/2 limoentje
handje gedroogde abrikozen (ongezwaveld)
rozijnen (liefst grote blanke, nog iets zurig en vooral vlezig)
1/2tl kardemom
1 tl dragon (gedroogde blaadjes)

Bereiding:
Belangrijk bij muffins is dat je eerst het droge en het natte apart van elkaar mengt, dan pas het geheel door elkaar.
Oven voor verwarmen op 180 graden. Bakvorm goed invetten (evt. daarna in de koelkast zetten) Appel, peer en abrikozen in stukjes (niet te groot) snijden. Limoensap erover sprenkelen. Rasp de schil tot je ongeveer 1/2 tl raspsel hebt, doe dit ook door het fruitmengsel (stopt verkleuring). Doe alle kruiden en het suiker door het fruitmengsel, meng en zet in koelkast. Meng de bloem, suiker, beetje zout en wijnsteenbakpoeder goed door elkaar in grote kom. Doe dit ook met het natte gedeelte, de eieren, melk en olie. Vervolgens spatel je het natte door het droge, niet te lang, het dient een ruige luchtige structuur te behouden. Direct erna spatel je het fruit er ook voorzichtig door en hierna giet/schep je het in de door jouw gekozen vorm. Plaats in warme oven en afhankelijk van de grootte van de porties bak je het geheel af in 20- 60 min. Uiteraard goed checken na 20 min (doe maar niet eerder, ik ben altijd bang voor instortingsgevaar..)

Ook lekker voor erover is geschaafde amandelen en voor de glans een smeer geklopte ei met beetje suiker.

Enjoy, succes en smikkel smakelijk!