Huis:
Villard
Streek/type/land:
Casablanca Valley
Chili
Jaar:
2007
Druif:
Pinot noir
Alco %:
14,5
Prijs:
6,75 euro
Verkoop:
Bacchus wijnimport Peize
Smaak:
Op basis van de 2006 heb ik deze weer aangeschaft. Had, alvorens aankoop, toch beter even kunnen proeven.. Deze 2007 komt namelijk absoluut niet overeen met haar voorgaande jaar. En dan spreek ik in negatieve zin.
Een en al aardbei en ander zoet rood fruit in de neus. Met moeite kan ik er nog enige andere geuren uittrekken zoals, iets vanille en kruidigheid, ook wat kers, pruim en lichte rookje. Te rijp, zoet en alcoholisch wat mij betreft, weinig spanning; de aardbei overheerst intens. Kleur is zoals het een pinot betaamt; licht en transparant, in dit geval robijnkleurig.
Smaak is evenals de geur rijp zoet rood fruit en pittig door de alcohol. Ik zou deze wijn eerder scharen onder de likeuren en schenken bij een nagerecht of enkel als aperitief in een koud getijde. Of koel de wijn, dan maakt ze ook nog een kans denk ik.
maandag 29 september 2008
vrijdag 26 september 2008
franse viognier (fut de chene )chazalis
Huis:
Domaine de Chazalis
Streek/type/land:
Ardeche
Frankrijk
Jaar:
2005
Druif:
Viognier
Alco %:
12,5
Prijs:
8 euro (bij boer)
Verkoop:
Domaine de Chazalis
Smaak:
rijpe geur van vanille, daarbij bloemig van iets van viooltjes en ook wat zoet fruit van ananas, abrikoos. Dik, maar niet te dik, ze blijft bloemig en voldoende fris. Ook iets licht chemisch, zwavelig, branderig. Lekker!
Kleur is verrassend licht blank (toch heeft ze 6 mnd op hout gelegen)
Brede smaak en lange afdronk, als een rijpe chardonnay, maar dan ook fris en zonder het botertje.
Domaine de Chazalis
Streek/type/land:
Ardeche
Frankrijk
Jaar:
2005
Druif:
Viognier
Alco %:
12,5
Prijs:
8 euro (bij boer)
Verkoop:
Domaine de Chazalis
Smaak:
rijpe geur van vanille, daarbij bloemig van iets van viooltjes en ook wat zoet fruit van ananas, abrikoos. Dik, maar niet te dik, ze blijft bloemig en voldoende fris. Ook iets licht chemisch, zwavelig, branderig. Lekker!
Kleur is verrassend licht blank (toch heeft ze 6 mnd op hout gelegen)
Brede smaak en lange afdronk, als een rijpe chardonnay, maar dan ook fris en zonder het botertje.
maandag 22 september 2008
snoop en zijn maten
Het gedrang van een volle blaas maakte me wakker. Met een alledaags bewustzijn lichtte ik mijn hoofd op, het gevoel dat je thuis bent en wanneer je dan de ogen opent, na een luttele seconde verrast vaststelt: "Verdomd, oh ja, ik lig in een hotel". Alsof je iedere nacht tijdens je slaap een resetmodus hebt ingesteld en automatisch wakker wordt in altijd dezelfde omgeving, ongeacht de werkelijkheid. Eigenlijk lig je dus altijd, waar je ook bent, gewoon in je eigen bedje te slapen.
Zo werd ik vanochtend dus wakker na een avontuurlijke nacht en avond te Amsterdam. Na even hoofd schudden kwamen de beelden van de bewogen nacht me weer helder voor ogen. My brightest diamond trad op in de Melkweg en de dag was daar om haar eens live te zien. Die middag was ik al met de NS vanuit Groningen vertrokken om ergens rond achten te arriveren. Nog net even wat tijd om eventueel een klein hapje te doen en anders in ieder geval alvast het eerste concertbiertje te nuttigen. In de trein betrapte ik mezelf al meerdere keren op de gedachte aan dat eerste glas tapbier in mijn hand. Heerlijk vind ik dat, dat koude bruisende gele drankje. Het lekkerst is altijd de eerste op een ietwat lege maag, lekker wegdoezelen op de golven van dat biertje in je buik. Soms denk ik dat het te vergelijken is met het effect wat een glaasje champagne met je kan doen. Heel even op je kop staan..
Haar optreden vond plaats in de Oude Zaal/ de kleine zaal, een typisch poppodium zoals je in menig cultureel jongerencentrum aantreft. Direct aan mijn linkerhand bevond zich de bar met rondom aan alle muren bankjes, verder enkel staanplaatsen voor en rondom de PA. Het balkon was dit keer niet geopend, druk was het namelijk niet, ik schat hoogstens 100 man. Verder de schrale bierlucht die sinds juli helaas overal hangt. Gelukkig dit keer geen geur van robijn of dreft, nee doe mij dan maar de bier- zweet en ademlucht van kroeggaande lui. Ik vergeet het niet snel weer die kennismaking met de nieuwe horeca. Onlangs had ik het plan ingezet om weer eens lekker de danskroeg op te zoeken. Er is er eigenlijk maar 1 in Groningen die voor mij de juiste is, goede melange van niet al te controversiele muziek en een varia van mensen, niet 1 slag volk of 1 meuk muziek. De kar, het is er goed duister, niet echt groot en geenszins netjes of volgens de laatste interieurtrends. Gewoon beetje biertjes drinken, dansen wanneer er lekkere muziek voorbijkomt, roken, rondkijken, mensen observeren en hier en daar een gesprek voeren. Ik trad er destijds binnen en een vreemde geur kwam me tegemoet, ik kon het niet direct vatten wat het nu was, maar het klopte naar mijn gevoel allerminst. Wat was het toch? Ah, en toen wist ik het, het is de parfumlucht van schoongewassen kleding, haarspul en ander maskeergoed. Dat ik daar niet aan gedacht had, alles in de horeca is al enige tijd rookvrij.. Jeetje, is dit nu wat de kroeg zal zijn? Geen geuren van losbandigheid, vuige danspartijen, mensen die vrij zijn en het randje opzoeken. Misschien is het wat ver gezocht om dit alles te koppelen aan de mogelijkheid tot het roken van een sigaret, maar toch, een kroeg die naar wasverzachter ruikt? Wat is dat in godsnaam? Daar klopt gewoon helemaal niets van.
Nu ja, de Melkweg in dit geval had wat dat betreft nog een prima enigszins herkenbaar kroegluchtje, dan wel zonder dat tabaksmasker. De zaal was vrij rustug, geen drukte van jewelste zoals je bij vele optredens tegenkomt, gelukkig dus geruime keus voor een goed plekje. Eerst dat biertje maar eens bestellen en dan even zitten en wat acclimatiseren. Het publiek is gemiddeld jong met hier en daar een uitschieter naar een 50/60-jarige, ze zijn licht alternatief gekleed en verder een gemiddeld beeld van ruim in de wereldstaande individuen. Gewoon over het algemeen weldenkende lui, denk ik. Lastig, om het publiek te beschrijven, ik hou het maar gewoon op een goed gemeleerd gezelschap van muziekliefhebbers. Wel vallen 2 meisjes/jonge vrouwen me op. Beiden ijdel en in alle nonchalance goed verzorgd en volledig bewust van hun mannenpubliek. Midden voor het podium nemen ze plaats om alvast wat zwierig en geil heen en weer te bewegen, een soort hitsig yoga-achtig ritueel, met name gericht op het vangen van mannenblikken. Of, dit tafereel is puur een uitbarsting van eeuwig aandachtgebrek en tekort aan eigenwaarde wat xtra loskomt in combi met wat witte wijntjes.
Het voorprogramma begint gelukkig op tijd, precies om half 9. Mijn planning van die avond was namelijk als volgt: om 8 uur arrive, half 9 start voorprogramma, dan om 9 hetgeen waarvoor ik Adam bezocht, om 1o uur weer vertrekken via tram richting Centraal en dan om half 11 de laatste trein naar het Noorden. Dit liep helaas een beetjeboel in de soep. Clare and the Reasons (voorprogramma) bleef behoorlijk lang op het podium plakken, na 3 kwartier was er nog steeds geen zicht op een laatste song! Onderwijl vrat ik mezelf op waar ik in godsnaam aan begonnen was! Om 5 uur die middag reeds vertrokken, om vervolgens een concert te zien van uiteindelijk een krappe 5 minuten? Nee, waanzin.. Uiteindelijk zat het einde van Clare en haar companen er aan te komen en betrad My brightest diamond het podium en hoe laat was het? Vijf voor tien! Nog een paar minuutjes en ik mocht weer afreizen... Twijfel, twijfel, blijf ik en gok ik op een hotel of nu snel naar de trein... Hink sprong, hink sprong, wat te doen, wat te doen!? Om de keus wat te vergemakkelijken had ik eerder al even wat info ingewonnen bij de barlui; zijn er cheap hotels nabij, kan ik erop gokken? Hopende dat het gevoel van blijven dan een beetje op me zou inwerken, maar nee dat hielp me ook niet echt de knoop door te hakken. Uiteindelijk sta ik dan om 2 over 10 op een druk Leidseplein bij de tramhalte. Ik grijp mijn telefoon en bel de geliefde die me vervolgens op afstand bruusk de zaal weer inschopt; "Doe niet zo mal, alles loopt wel los daar, vertrouw gewoon op jezelf, hotels zat en budgettechnisch boeit het dit keer niet. Tot morgen!" Ja, helemaal juist! Vol vertrouwen en bijna dansend van de energie die uit dat besluit vloeide liep ik weer terug. Mijn avontuur was vol verve ingezet, gewoon met mezelf op stap en maar zien hoe het verloopt.
Diamond evenaarde zich met haar studiogeluid, zowaar geen verschil. Af en toe wilde het daarom naar de verveling trekken, maar overall was ze betoverend en ook zeker verrassend. Twee violisten, waarvan 1 ervan ook wat pingelde op een klavecimbel, een cellist en diamond zelf die constant wisselde van gitaar en een of ander digi-geluidenbox of een laptop met samples bestuurde. Wat een breedte, die stem van haar, alles van hoog tot laag, van zacht tot hard, alles alsof het appeltje eitje is, gewoon zo rauw uit haar strot. Erg mooi zijn de stukken die wat ruiger zijn, wanneer het minder voorspelbaar en berekenend is, waarbij er een beetje gitaargeweld is en zij erin buigt en de benen kromt. Dan komt het bij mij echt binnen en gaan de zenuwen werken. Het andere meer fragiele en zuivere stemgebruik in combi met snaarwerk is misschien te bekend van haar opgenomen werk, weinig spannend. Voor een concert kom ik graag om overdonderd te worden door het meer rauwe onvoorspelbare werk wat via je tenen naar je kruin kruipt. Er moet toch verschil zijn met hetgeen je op plaat hebt en thuis kunt ervaren en dit kan trouwens op een zachte en kwetsbare manier, alswel ook rauw en ruig.
Vier biertjes verder is het dan kwart over 11 en het einde is daar. We klappen en fluiten haar dankbaar uit nadat ze nu echt voor de 3e keer het podium verlaat. Het valt dubbelzinnig een beetje stil, mijn gedachten aangezien ik deze nu moet gaan richten op het vinden van een geschikte overnachting en de zaal die langzaamaan leegloopt. Geen bier meer, direct maar zoeken naar een hotel. De eerste die ik tegenkom is natuurlijk het Amstel hotel. In al het weinige wat ik weet van Adam, weet ik wel dat dit vast niet gepast is (financieel dan..). Toch probeer ik het, allerminst kan ik wat info opdoen. En ja, mijn vermoeden klopte, een enkel nachtje ex tax en ex ontbijt zou me 160E kosten. Op naar de volgende! De ontvangstman raadt me aan het NH hotel er vlakbij te proberen. Een kleine tippel verder loop ik de trap van het NH op en kom ik een helder verlichte hal binnen. Designsjiek en clean, niet al te hautain zoals het Amstel, wel ok en meer redelijk qua prijs volgens mij. Verderop tegenover de ontvangstbalie zie ik de bar die nog geopend is. Ziet er ook aardig uit, niet al te druk, maar genoeg leven voor de afdoende spanning van een aantal mensen met een borrel. Nu de prijs nog.. Het valt mee. Ach, wat aan de hoge kant, maar gemak en geluk overheerstte die nacht, een paar minuten en handelingen later was kamer 307 in mijn bezit. Even een korte check van het bed en de sfeer van de kamer en dan snel weer naar de begane grond voor een typisch hotelbardrankje. Zo'n drankje nuttigen aan de hotelbar geeft me altijd een kleine thrill, alsof ik in een ander leven/film zit waarin een spannende ontmoeting plaatsvindt in de o zo bekende hotelbar. Het heeft voor mij een ietwat decadent randje, tegen betaling slapen in een vreemde stad en bed waarbij je je aan alle kanten laat faciliteren. Maar goed, in de lift verheug ik me al op het plaatsnemen aan de bar, het beeld wat dat bij mij oplevert doet me al glimlachen; ik straal en zit straks als zelfverzekerde vrouw heerlijk alleen decadent aan de bar met een fijne wijn en een glas water.
Zo zit ik er al een klein poosje, wanneer het me begint op te vallen dat er iets spannends gaande is. Achter de bar krijgt de ober en zijn vrouwelijke collega een steeds gespannener blik en wordt er constant nieuwsgierig naar de ingang gekeken. Het valt me op dat er wel erg veel Amerikaans sprekende donkere mannen voorbij komen. Afro-amerikanen, beter gezegd, met XL broeken en T-shirts. Zo te zien een aantal ervan bodyguard van een of ander celeb. Hmm, mijn aandacht hebben ze en ik vraag het eens na bij de barvrouw. Die weet me te vertellen dat SnoopDogg en zijn gehele crew in het hotel overnacht en dat ze nu net na het optreden binnenwandelen. Aha! Vandaar die commotie in de lobby, hier en daar een schaars geklede slet en een vreselijk Frans Bauerachtig-engels-sprekende-nederlandse jongen met zijn moeder. Ik probeer me zo verdekt mogelijk op te stellen, aan de ene kant omdat ik niet graag in de spotlight sta en aan de andere paradoxale kant om maar net te doen of het me niets deert dat Snoop en zijn crew hier hun nacht doorbrengt en straks de bar zullen bezetten. De wijn smaakt me uitermate goed, een merlot uit Californie grappig genoeg. Helaas weet ik het huis niet meer, maar na 2 glazen verbaast ie me nog immer en blijf ik ervan genieten. Wat een fortuin deze avond!
Na verloop van tijd komt een korte kerel, 1 van de snoopleden, komt naast me staan. Ik zit op een barkruk en ik merk dat kort beter gezegd èrg klein is, want hij reikt hoogstens tot mijn kin. Het is het zeer foute zelfverzekerde type die je schalks en een beetje ondeugend aankijkt, met de volle 100% zekerheid dat ie enkel geinteresseerd is een vrouwengat en eventueel wat opvulling van zijn ego. Een klein sikje pronkt op zijn kin en zijn waterig oogjes kijken me wat fijngeknepen van top tot teen aan. We praten wat volgens de flirtcliches en na verloop van tijd is het hem duidelijk dat ik niet op zijn kamer/bed beland, dus is de pret ervan af en vertrekt hij naar boven. Zijn naam was Carlos meen ik en hij is de drummer van het snoopgezelschap. Hij vertelt me dat ze met 19 man sterk zijn en die avond een optreden volbracht hebben in de Heineken Music Hall. Mr. snoop treedt vervolgens het hotel binnen met 2 lopende bomen ernaast, vast zijn beschermelingen. Die beschermende mannen hebben shirts aan waarin ik kan slapen, wat een partij mensenvlees, ongetwijfeld dat er door die enorme nek miljoenen fried chicks en tal van bigmacs gegleden zijn, een sausje van anabolen en klaar. De Snoop passeert en glimlacht vriendelijk en zegt zoals alleen hij dat kan zeggen, op een zachte licht verlegen manier: "Hai..."Korte tijd erna staat een van de beren naast me, de bodyguard inderdaad, die even verrassend leuk en vriendelijk wat met me kletst en dan ook maar naar zijn meester afzeilt. Een hippo was niets vergeleken bij dit mensexemplaar, hij wordt ook nog eens een slagje groter wanneer hij naast je staat, echt een vleesgeworden bigmacboom.
Weer bedenk ik me dat ik me kostelijk vermaak en met volle teugen geniet van het bezoek aan de hotelbar, de ene spannende ontmoeting na de andere. Het feit dat deze stinkendrijke wereldberoemde ster langs me loopt en me vriendelijk toeknikt en groet doet me op zich verrassend weinig. Vind het wel leuk dat ik gezien word door hem, dat vleidt me toch, aangezien hij alles voor het uitkiezen heeft, met name wat betreft vrouwen. Toch ook wel een beetje genant hè, dat gevoel. Een blik van dit specifiek persoon moet in wezen niets uitmaken toch? Snoop is als de buurman tegenover die net even een verse drol draait.
wordt vervolgd
Zo werd ik vanochtend dus wakker na een avontuurlijke nacht en avond te Amsterdam. Na even hoofd schudden kwamen de beelden van de bewogen nacht me weer helder voor ogen. My brightest diamond trad op in de Melkweg en de dag was daar om haar eens live te zien. Die middag was ik al met de NS vanuit Groningen vertrokken om ergens rond achten te arriveren. Nog net even wat tijd om eventueel een klein hapje te doen en anders in ieder geval alvast het eerste concertbiertje te nuttigen. In de trein betrapte ik mezelf al meerdere keren op de gedachte aan dat eerste glas tapbier in mijn hand. Heerlijk vind ik dat, dat koude bruisende gele drankje. Het lekkerst is altijd de eerste op een ietwat lege maag, lekker wegdoezelen op de golven van dat biertje in je buik. Soms denk ik dat het te vergelijken is met het effect wat een glaasje champagne met je kan doen. Heel even op je kop staan..
Haar optreden vond plaats in de Oude Zaal/ de kleine zaal, een typisch poppodium zoals je in menig cultureel jongerencentrum aantreft. Direct aan mijn linkerhand bevond zich de bar met rondom aan alle muren bankjes, verder enkel staanplaatsen voor en rondom de PA. Het balkon was dit keer niet geopend, druk was het namelijk niet, ik schat hoogstens 100 man. Verder de schrale bierlucht die sinds juli helaas overal hangt. Gelukkig dit keer geen geur van robijn of dreft, nee doe mij dan maar de bier- zweet en ademlucht van kroeggaande lui. Ik vergeet het niet snel weer die kennismaking met de nieuwe horeca. Onlangs had ik het plan ingezet om weer eens lekker de danskroeg op te zoeken. Er is er eigenlijk maar 1 in Groningen die voor mij de juiste is, goede melange van niet al te controversiele muziek en een varia van mensen, niet 1 slag volk of 1 meuk muziek. De kar, het is er goed duister, niet echt groot en geenszins netjes of volgens de laatste interieurtrends. Gewoon beetje biertjes drinken, dansen wanneer er lekkere muziek voorbijkomt, roken, rondkijken, mensen observeren en hier en daar een gesprek voeren. Ik trad er destijds binnen en een vreemde geur kwam me tegemoet, ik kon het niet direct vatten wat het nu was, maar het klopte naar mijn gevoel allerminst. Wat was het toch? Ah, en toen wist ik het, het is de parfumlucht van schoongewassen kleding, haarspul en ander maskeergoed. Dat ik daar niet aan gedacht had, alles in de horeca is al enige tijd rookvrij.. Jeetje, is dit nu wat de kroeg zal zijn? Geen geuren van losbandigheid, vuige danspartijen, mensen die vrij zijn en het randje opzoeken. Misschien is het wat ver gezocht om dit alles te koppelen aan de mogelijkheid tot het roken van een sigaret, maar toch, een kroeg die naar wasverzachter ruikt? Wat is dat in godsnaam? Daar klopt gewoon helemaal niets van.
Nu ja, de Melkweg in dit geval had wat dat betreft nog een prima enigszins herkenbaar kroegluchtje, dan wel zonder dat tabaksmasker. De zaal was vrij rustug, geen drukte van jewelste zoals je bij vele optredens tegenkomt, gelukkig dus geruime keus voor een goed plekje. Eerst dat biertje maar eens bestellen en dan even zitten en wat acclimatiseren. Het publiek is gemiddeld jong met hier en daar een uitschieter naar een 50/60-jarige, ze zijn licht alternatief gekleed en verder een gemiddeld beeld van ruim in de wereldstaande individuen. Gewoon over het algemeen weldenkende lui, denk ik. Lastig, om het publiek te beschrijven, ik hou het maar gewoon op een goed gemeleerd gezelschap van muziekliefhebbers. Wel vallen 2 meisjes/jonge vrouwen me op. Beiden ijdel en in alle nonchalance goed verzorgd en volledig bewust van hun mannenpubliek. Midden voor het podium nemen ze plaats om alvast wat zwierig en geil heen en weer te bewegen, een soort hitsig yoga-achtig ritueel, met name gericht op het vangen van mannenblikken. Of, dit tafereel is puur een uitbarsting van eeuwig aandachtgebrek en tekort aan eigenwaarde wat xtra loskomt in combi met wat witte wijntjes.
Het voorprogramma begint gelukkig op tijd, precies om half 9. Mijn planning van die avond was namelijk als volgt: om 8 uur arrive, half 9 start voorprogramma, dan om 9 hetgeen waarvoor ik Adam bezocht, om 1o uur weer vertrekken via tram richting Centraal en dan om half 11 de laatste trein naar het Noorden. Dit liep helaas een beetjeboel in de soep. Clare and the Reasons (voorprogramma) bleef behoorlijk lang op het podium plakken, na 3 kwartier was er nog steeds geen zicht op een laatste song! Onderwijl vrat ik mezelf op waar ik in godsnaam aan begonnen was! Om 5 uur die middag reeds vertrokken, om vervolgens een concert te zien van uiteindelijk een krappe 5 minuten? Nee, waanzin.. Uiteindelijk zat het einde van Clare en haar companen er aan te komen en betrad My brightest diamond het podium en hoe laat was het? Vijf voor tien! Nog een paar minuutjes en ik mocht weer afreizen... Twijfel, twijfel, blijf ik en gok ik op een hotel of nu snel naar de trein... Hink sprong, hink sprong, wat te doen, wat te doen!? Om de keus wat te vergemakkelijken had ik eerder al even wat info ingewonnen bij de barlui; zijn er cheap hotels nabij, kan ik erop gokken? Hopende dat het gevoel van blijven dan een beetje op me zou inwerken, maar nee dat hielp me ook niet echt de knoop door te hakken. Uiteindelijk sta ik dan om 2 over 10 op een druk Leidseplein bij de tramhalte. Ik grijp mijn telefoon en bel de geliefde die me vervolgens op afstand bruusk de zaal weer inschopt; "Doe niet zo mal, alles loopt wel los daar, vertrouw gewoon op jezelf, hotels zat en budgettechnisch boeit het dit keer niet. Tot morgen!" Ja, helemaal juist! Vol vertrouwen en bijna dansend van de energie die uit dat besluit vloeide liep ik weer terug. Mijn avontuur was vol verve ingezet, gewoon met mezelf op stap en maar zien hoe het verloopt.
Diamond evenaarde zich met haar studiogeluid, zowaar geen verschil. Af en toe wilde het daarom naar de verveling trekken, maar overall was ze betoverend en ook zeker verrassend. Twee violisten, waarvan 1 ervan ook wat pingelde op een klavecimbel, een cellist en diamond zelf die constant wisselde van gitaar en een of ander digi-geluidenbox of een laptop met samples bestuurde. Wat een breedte, die stem van haar, alles van hoog tot laag, van zacht tot hard, alles alsof het appeltje eitje is, gewoon zo rauw uit haar strot. Erg mooi zijn de stukken die wat ruiger zijn, wanneer het minder voorspelbaar en berekenend is, waarbij er een beetje gitaargeweld is en zij erin buigt en de benen kromt. Dan komt het bij mij echt binnen en gaan de zenuwen werken. Het andere meer fragiele en zuivere stemgebruik in combi met snaarwerk is misschien te bekend van haar opgenomen werk, weinig spannend. Voor een concert kom ik graag om overdonderd te worden door het meer rauwe onvoorspelbare werk wat via je tenen naar je kruin kruipt. Er moet toch verschil zijn met hetgeen je op plaat hebt en thuis kunt ervaren en dit kan trouwens op een zachte en kwetsbare manier, alswel ook rauw en ruig.
Vier biertjes verder is het dan kwart over 11 en het einde is daar. We klappen en fluiten haar dankbaar uit nadat ze nu echt voor de 3e keer het podium verlaat. Het valt dubbelzinnig een beetje stil, mijn gedachten aangezien ik deze nu moet gaan richten op het vinden van een geschikte overnachting en de zaal die langzaamaan leegloopt. Geen bier meer, direct maar zoeken naar een hotel. De eerste die ik tegenkom is natuurlijk het Amstel hotel. In al het weinige wat ik weet van Adam, weet ik wel dat dit vast niet gepast is (financieel dan..). Toch probeer ik het, allerminst kan ik wat info opdoen. En ja, mijn vermoeden klopte, een enkel nachtje ex tax en ex ontbijt zou me 160E kosten. Op naar de volgende! De ontvangstman raadt me aan het NH hotel er vlakbij te proberen. Een kleine tippel verder loop ik de trap van het NH op en kom ik een helder verlichte hal binnen. Designsjiek en clean, niet al te hautain zoals het Amstel, wel ok en meer redelijk qua prijs volgens mij. Verderop tegenover de ontvangstbalie zie ik de bar die nog geopend is. Ziet er ook aardig uit, niet al te druk, maar genoeg leven voor de afdoende spanning van een aantal mensen met een borrel. Nu de prijs nog.. Het valt mee. Ach, wat aan de hoge kant, maar gemak en geluk overheerstte die nacht, een paar minuten en handelingen later was kamer 307 in mijn bezit. Even een korte check van het bed en de sfeer van de kamer en dan snel weer naar de begane grond voor een typisch hotelbardrankje. Zo'n drankje nuttigen aan de hotelbar geeft me altijd een kleine thrill, alsof ik in een ander leven/film zit waarin een spannende ontmoeting plaatsvindt in de o zo bekende hotelbar. Het heeft voor mij een ietwat decadent randje, tegen betaling slapen in een vreemde stad en bed waarbij je je aan alle kanten laat faciliteren. Maar goed, in de lift verheug ik me al op het plaatsnemen aan de bar, het beeld wat dat bij mij oplevert doet me al glimlachen; ik straal en zit straks als zelfverzekerde vrouw heerlijk alleen decadent aan de bar met een fijne wijn en een glas water.
Zo zit ik er al een klein poosje, wanneer het me begint op te vallen dat er iets spannends gaande is. Achter de bar krijgt de ober en zijn vrouwelijke collega een steeds gespannener blik en wordt er constant nieuwsgierig naar de ingang gekeken. Het valt me op dat er wel erg veel Amerikaans sprekende donkere mannen voorbij komen. Afro-amerikanen, beter gezegd, met XL broeken en T-shirts. Zo te zien een aantal ervan bodyguard van een of ander celeb. Hmm, mijn aandacht hebben ze en ik vraag het eens na bij de barvrouw. Die weet me te vertellen dat SnoopDogg en zijn gehele crew in het hotel overnacht en dat ze nu net na het optreden binnenwandelen. Aha! Vandaar die commotie in de lobby, hier en daar een schaars geklede slet en een vreselijk Frans Bauerachtig-engels-sprekende-nederlandse jongen met zijn moeder. Ik probeer me zo verdekt mogelijk op te stellen, aan de ene kant omdat ik niet graag in de spotlight sta en aan de andere paradoxale kant om maar net te doen of het me niets deert dat Snoop en zijn crew hier hun nacht doorbrengt en straks de bar zullen bezetten. De wijn smaakt me uitermate goed, een merlot uit Californie grappig genoeg. Helaas weet ik het huis niet meer, maar na 2 glazen verbaast ie me nog immer en blijf ik ervan genieten. Wat een fortuin deze avond!
Na verloop van tijd komt een korte kerel, 1 van de snoopleden, komt naast me staan. Ik zit op een barkruk en ik merk dat kort beter gezegd èrg klein is, want hij reikt hoogstens tot mijn kin. Het is het zeer foute zelfverzekerde type die je schalks en een beetje ondeugend aankijkt, met de volle 100% zekerheid dat ie enkel geinteresseerd is een vrouwengat en eventueel wat opvulling van zijn ego. Een klein sikje pronkt op zijn kin en zijn waterig oogjes kijken me wat fijngeknepen van top tot teen aan. We praten wat volgens de flirtcliches en na verloop van tijd is het hem duidelijk dat ik niet op zijn kamer/bed beland, dus is de pret ervan af en vertrekt hij naar boven. Zijn naam was Carlos meen ik en hij is de drummer van het snoopgezelschap. Hij vertelt me dat ze met 19 man sterk zijn en die avond een optreden volbracht hebben in de Heineken Music Hall. Mr. snoop treedt vervolgens het hotel binnen met 2 lopende bomen ernaast, vast zijn beschermelingen. Die beschermende mannen hebben shirts aan waarin ik kan slapen, wat een partij mensenvlees, ongetwijfeld dat er door die enorme nek miljoenen fried chicks en tal van bigmacs gegleden zijn, een sausje van anabolen en klaar. De Snoop passeert en glimlacht vriendelijk en zegt zoals alleen hij dat kan zeggen, op een zachte licht verlegen manier: "Hai..."Korte tijd erna staat een van de beren naast me, de bodyguard inderdaad, die even verrassend leuk en vriendelijk wat met me kletst en dan ook maar naar zijn meester afzeilt. Een hippo was niets vergeleken bij dit mensexemplaar, hij wordt ook nog eens een slagje groter wanneer hij naast je staat, echt een vleesgeworden bigmacboom.
Weer bedenk ik me dat ik me kostelijk vermaak en met volle teugen geniet van het bezoek aan de hotelbar, de ene spannende ontmoeting na de andere. Het feit dat deze stinkendrijke wereldberoemde ster langs me loopt en me vriendelijk toeknikt en groet doet me op zich verrassend weinig. Vind het wel leuk dat ik gezien word door hem, dat vleidt me toch, aangezien hij alles voor het uitkiezen heeft, met name wat betreft vrouwen. Toch ook wel een beetje genant hè, dat gevoel. Een blik van dit specifiek persoon moet in wezen niets uitmaken toch? Snoop is als de buurman tegenover die net even een verse drol draait.
wordt vervolgd
dinsdag 16 september 2008
Muscat (zantho)
Huis:
Zhanto
Streek/type/land:
Andau
Oostenrijk
Naam/druif:
Muscat 100%
Jaar:
2007
Alco %:
11,5
Prijs:
8 of 9 euro
Verkoop:
De wijnwinkel te Groningen
Smaak/omschrijving:
Zeer aromtisch zoals het een Muscat betaamd. Verfijnde neus; mineralig, floraal, witte bloemen en lavendel, fris
Kleur is bijna blank, kleurloos wit goudachtig
Delicate zuivere smaak, licht fruitig, wit en iets groen van asperges, mineralig. Goede wijn om zo te slurpen in de zomer, ook geschikt bij salade, soep en vis-schaaldieren
Afwerking en detail van de fles is ook bijzonder, de fles heeft als afsluiter een glazen kurk met daarop de salamder, het logo van het huis, gedrukt.
Mooie wijn, ook geschikt als verrassende cadeauwijn.
Zhanto
Streek/type/land:
Andau
Oostenrijk
Naam/druif:
Muscat 100%
Jaar:
2007
Alco %:
11,5
Prijs:
8 of 9 euro
Verkoop:
De wijnwinkel te Groningen
Smaak/omschrijving:
Zeer aromtisch zoals het een Muscat betaamd. Verfijnde neus; mineralig, floraal, witte bloemen en lavendel, fris
Kleur is bijna blank, kleurloos wit goudachtig
Delicate zuivere smaak, licht fruitig, wit en iets groen van asperges, mineralig. Goede wijn om zo te slurpen in de zomer, ook geschikt bij salade, soep en vis-schaaldieren
Afwerking en detail van de fles is ook bijzonder, de fles heeft als afsluiter een glazen kurk met daarop de salamder, het logo van het huis, gedrukt.
Mooie wijn, ook geschikt als verrassende cadeauwijn.
fris knapperig en zacht melkige kokossoep
Vaak wil de geliefde een bezoekje brengen aan de lokale Thai. Een authentiek Noord-Thais eethuis, praktisch bij ons om de hoek. Het pandje is klein, gezellig, hoewel ik me afvraag of een Thai gezellig kan zijn, aangezien dit iets typisch Hollands is. In ieder geval is het een gemoedelijke tent en heerst er een oprechte vriendelijkheid.
Één van de jongens van de bediening is een bijzonder exemplaar. Een beetje klein en licht gezet, haar in een scheiding bovenop een ronde toet met kraaloogjes en een giechelende glimlach. Hij is zogezegd koddig. Af en toe tijdens het pouleren van de glazen betrappen we hem erop dat ie zachtjes de Thaise liedjes meezingt. Echt helemaal zichzelf en zonder door te hebben dat wij getuige zijn van zijn koddigheid. Als je hem dan eens buiten het restaurant tegen het lijf loopt zal ie je uiterst enthousiast begroeten en zwaait ie naar je alsof zijn leven ervan afhangt, ongeacht of er een gracht of een halve kilometer tussen ligt. Ja, leuk, bijna vertederend.
Toch haal ik deze thaise lekkernijen vaker op om het aan de eigen keukentafel op te eten. Bier is namelijk de enige geschikte compagnon van de gerechten in het restaurant zelf. Een fijne witte is zeker een uitstekende combi, echter die zul je bij deze Thai niet aantreffen en wijn heeft toch echt mijn voorkeur bij de avondmaaltijd, vandaar meer afhaal dan bezoek.
Een mooie Pinot gris of Grauburgunder bijvoorbeeld, of een dikke Viognier zou soms ook wel passen. Bij de fruitzurige bloemige salades kan een Muscat ook een goede combi zijn. Die Muscat beschrijf ik onder kopje "Witte wijn" op deze pagina, werkelijk een zeer fijne! Och en hier onder trouwens ook al.. Hoezo, variatie en originaliteit?
Het mooie van de Thaise gerechten is dat ze zo heerlijk licht, vers en rijk van smaak en geur zijn. Citroengras, thaise basilicum, vissaus, veel limoen, geroosterde knoflook, een heerlijk parfum is het. Bloemig, fruitig met een beetje zoet, een zuurtje en wat zilt. Mijn keus is vrijwel altijd een salade, heel soms ook een soep en af en toe de viskoekjes. De warme maaltijden spreken me wat minder aan, deze zijn over het algemeen te rijk en te gefrituurd. Nee, doe mij maar frisheid, zoals de groene papayasalade met gedroogde garnalen, wortel, rode pepertjes, pinda's en de smaakmakers (waarvan ik frustrerend genoeg niet kan aangeven wat de combi zo heerlijk maakt...). Ook de kokossoep is een aanrader en prima zelf in elkaar te flansen. Hieronder noem ik het al eens. Kippenbouillon, blik kokosmelk, garnalen of kip, wat erwtjes, sperziebonen, peultjes of iets van bonenscheuten, tauge of koolrabi ook wat zoete ui en knoflook, smaakmakers van gember tot galangawortel, citroengras, koriander en beetje limoen, nou ja noem maar op. De zachte melkige smaak van kokos staat in ieder geval centraal en neemt het heft der smaak in handen!
woensdag 10 september 2008
Tsjechische Zweigeltrebe
Huis:
Spielberg
Naam:
Zweigeltrebe
Streek/type/land:
Tsjechie
Jaar:
2005
Alco %:
12
Druif:
Zweigeltrebe
Prijs:
Verkoop:
Smaak:
Heeft wat van een Franse Corbieres, de droptonen en de kruidigheid.
Een bijzondere fruitige bloemige soepel drinkende wijn. Heb deze destijds in Praag gedronken tijdens een enorm feest in het oude handelshuis van de stad. Zeer typisch, niet vergelijkbaar met andere meer gangbare rode wijnen. Heeft wel duidelijk wat van de Oostenrijkse variant Zweigelt (zelfde druif).
Spielberg
Naam:
Zweigeltrebe
Streek/type/land:
Tsjechie
Jaar:
2005
Alco %:
12
Druif:
Zweigeltrebe
Prijs:
Verkoop:
Smaak:
Heeft wat van een Franse Corbieres, de droptonen en de kruidigheid.
Een bijzondere fruitige bloemige soepel drinkende wijn. Heb deze destijds in Praag gedronken tijdens een enorm feest in het oude handelshuis van de stad. Zeer typisch, niet vergelijkbaar met andere meer gangbare rode wijnen. Heeft wel duidelijk wat van de Oostenrijkse variant Zweigelt (zelfde druif).
witte rioja Luis Canas
Oordeel:
* * * *
Huis:
Luis Canas
Naam:
Rioja Blanco
Streek/type/land:
Rioja
Spanje
Jaar:
2006
Alco %:
13,5
Druif:
varia; viura 90% en malvasia 10%
Prijs:
6-7 euro
Verkoop:
Q-vignes te De Bilt
Smaak:
In hoeverre ik de smaak en geur nog weet is niet zonder twijfel, maar wat evident in mijn geheugen ligt is de verrassing die de wijn voor me was. De wijn heeft op frans hout gelegen, ik meen 6 maanden en heeft daardoor een full body met rijpe fruitgeuren zoals abrikoos, ananas, maar ook frisse fruit zoals iets grapefruit. De vanille is duidelijk aanwezig, maar wat mij betreft niet te, maar ik kan me voorstellen dat sommigen dit te intens vinden.
Fijne wijn en een prima prijs!
* * * *
Huis:
Luis Canas
Naam:
Rioja Blanco
Streek/type/land:
Rioja
Spanje
Jaar:
2006
Alco %:
13,5
Druif:
varia; viura 90% en malvasia 10%
Prijs:
6-7 euro
Verkoop:
Q-vignes te De Bilt
Smaak:
In hoeverre ik de smaak en geur nog weet is niet zonder twijfel, maar wat evident in mijn geheugen ligt is de verrassing die de wijn voor me was. De wijn heeft op frans hout gelegen, ik meen 6 maanden en heeft daardoor een full body met rijpe fruitgeuren zoals abrikoos, ananas, maar ook frisse fruit zoals iets grapefruit. De vanille is duidelijk aanwezig, maar wat mij betreft niet te, maar ik kan me voorstellen dat sommigen dit te intens vinden.
Fijne wijn en een prima prijs!
corbieres Caraghuiles (bio)
Huis:
Chateau Caraghuiles
Naam:
Corbieres
Streek/type/land:
Languedoc-Rousillion
Aude
Frankrijk
Jaar:
2005 (volgens mij..)
Alco %:
12,5
Druif:
Melange van Cinsault, Grenache en Mourvèdre
Prijs:
5 euro
Verkoop:
AH (jaja, de albert heijn. Alleen is dit momenteel niet meer het geval, al een tijdje is de wijn niet meer te vinden. Ik vermoed dat de plek verruild is met de Coulon Corbieres die er trouwens lang niet aan kan tippen)
Smaak:
Friskruidige geur van provencaalse kruiden, kers en een wat van drop.
Robijnrode zuivere kleur en een smaak van rijp donker en rood fruit. Beetje puntig, maar toch ook gebalanceerd en rond.
Opmerkelijk lekkere wijn voor een prima prijs!
Oh ja, de wijn is ook nog op biologische wijze geproduceerd.
Chateau Caraghuiles
Naam:
Corbieres
Streek/type/land:
Languedoc-Rousillion
Aude
Frankrijk
Jaar:
2005 (volgens mij..)
Alco %:
12,5
Druif:
Melange van Cinsault, Grenache en Mourvèdre
Prijs:
5 euro
Verkoop:
AH (jaja, de albert heijn. Alleen is dit momenteel niet meer het geval, al een tijdje is de wijn niet meer te vinden. Ik vermoed dat de plek verruild is met de Coulon Corbieres die er trouwens lang niet aan kan tippen)
Smaak:
Friskruidige geur van provencaalse kruiden, kers en een wat van drop.
Robijnrode zuivere kleur en een smaak van rijp donker en rood fruit. Beetje puntig, maar toch ook gebalanceerd en rond.
Opmerkelijk lekkere wijn voor een prima prijs!
Oh ja, de wijn is ook nog op biologische wijze geproduceerd.
witte spaanse chardonnay "234"
Oordeel:
weet enkel nog dat het een fijne wijn was! Hoeveel sterren mijn waardering waard is? Durf ik niet meer te zeggen..
Huis:
Enato
Naam:
234 Chardonnay
Streek/type/land:
Somontano
Spanje
Jaar:
2006
Alco %:
Druif:
Chardonnay
Prijs:
9,50-9,95 euro
Verkoop:
varia
Smaak:
Frisse zuivere Chardonnay. Zeer aromatisch; ananas en ander zoet fruit. Ook mineralig in de neus.
Brede en zuivere smaak.
Ik weet het niet exact meer... Heb deze tijdens diner in een restaurant genuttigd, maar waar en wanneer? Wel heb ik deze wijn dus in herinnering gehouden.
weet enkel nog dat het een fijne wijn was! Hoeveel sterren mijn waardering waard is? Durf ik niet meer te zeggen..
Huis:
Enato
Naam:
234 Chardonnay
Streek/type/land:
Somontano
Spanje
Jaar:
2006
Alco %:
Druif:
Chardonnay
Prijs:
9,50-9,95 euro
Verkoop:
varia
Smaak:
Frisse zuivere Chardonnay. Zeer aromatisch; ananas en ander zoet fruit. Ook mineralig in de neus.
Brede en zuivere smaak.
Ik weet het niet exact meer... Heb deze tijdens diner in een restaurant genuttigd, maar waar en wanneer? Wel heb ik deze wijn dus in herinnering gehouden.
dinsdag 9 september 2008
witte duitse (grauer burgunder)
Huis:
Weingut Spohr
Naam:
Grauer burgunder Classic
Streek/type/land:
Rheinhessen
Abenheim
Duitsland
Jaar:
2007
Alco %:
12,5
Druif:
Grauer burgunder
Prijs:
7,50 euro
Verkoop:
Druivelaar te Groningen
Smaak:
Zit in het straatje van de Pinot Gris, brede smaak en licht rijpe geur. Weinig zuur, mineralig, abrikoos en ander zoet fruit.
In smaak een lichte prikkel achter op de tong, droog, maar ook iets zoet. Frisse wijn met een goede balans in rijpheid. Bij romige pasta met paddo's, bij smaakvolle pittige salades, verse rauwmelkse kaas.
Elegante aromatische wijn. Kan te zoet (rijp) worden na meer dan 1 glas.
Weingut Spohr
Naam:
Grauer burgunder Classic
Streek/type/land:
Rheinhessen
Abenheim
Duitsland
Jaar:
2007
Alco %:
12,5
Druif:
Grauer burgunder
Prijs:
7,50 euro
Verkoop:
Druivelaar te Groningen
Smaak:
Zit in het straatje van de Pinot Gris, brede smaak en licht rijpe geur. Weinig zuur, mineralig, abrikoos en ander zoet fruit.
In smaak een lichte prikkel achter op de tong, droog, maar ook iets zoet. Frisse wijn met een goede balans in rijpheid. Bij romige pasta met paddo's, bij smaakvolle pittige salades, verse rauwmelkse kaas.
Elegante aromatische wijn. Kan te zoet (rijp) worden na meer dan 1 glas.
prima alternatief Sancerre
Huis:
Domaine du Salvard (Delaille?)
Naam:
Le vieux Clos Cherverney
Streek/type/land:
Cheverney (grenst aan Sancerre)
Loire
Frankrijk
Jaar:
2007
Alco %:
12
Druif:
85% Sauvignon Blanc, 15% Chardonnay
Prijs:
6,00 euro
Verkoop:
directe verkoop Bacchus Wijnimport
Smaak:
In geur typisch Sauvignon Blanc, intense neus en waarschijnlijk ietsje dik door het kleine beetje Chardonnay. Wit fruit en bloemig; rijpe peer, beetje kattenpis
Fris in smaak, licht zurig in afdronk. Niet combineren met fruit enóf andere zoetzure smaken, dan valt ie weg. Goed gekoeld drinken bij bijv. Thais, vis uit oven of een geurige paddo-kruidenbouillon. Ook goed om gewoon enkel als wijn te slurpen.
Niet heel bijzonder deze wijn.
Domaine du Salvard (Delaille?)
Naam:
Le vieux Clos Cherverney
Streek/type/land:
Cheverney (grenst aan Sancerre)
Loire
Frankrijk
Jaar:
2007
Alco %:
12
Druif:
85% Sauvignon Blanc, 15% Chardonnay
Prijs:
6,00 euro
Verkoop:
directe verkoop Bacchus Wijnimport
Smaak:
In geur typisch Sauvignon Blanc, intense neus en waarschijnlijk ietsje dik door het kleine beetje Chardonnay. Wit fruit en bloemig; rijpe peer, beetje kattenpis
Fris in smaak, licht zurig in afdronk. Niet combineren met fruit enóf andere zoetzure smaken, dan valt ie weg. Goed gekoeld drinken bij bijv. Thais, vis uit oven of een geurige paddo-kruidenbouillon. Ook goed om gewoon enkel als wijn te slurpen.
Niet heel bijzonder deze wijn.
witte Argentijnse sauvignon
Huis:
Cassius
Streek/type/land:
Argentinie
Jaar:
Druif:
Sauvignon blanc
Alco %:
12,5
Prijs:
10,70 euro
Verkoop:
Barriques te Groningen
Smaak:
Verrassende grassige, wat rijpe geur, weinig buxus zoals bekend bij sauvignon, meer richting chardonnaygeuren, maar niet het dikke, ze blijft fris en licht bloemig
Kleur is tevens meer richting chardonnay; goudkleurig
Brede smaak en lange afdronk, hier is ook weer de goede balans tussen een meer rijpe chardonnay en een frisse stuivende sauvignon
Heerlijke bijzondere sauvignon!
Cassius
Streek/type/land:
Argentinie
Jaar:
Druif:
Sauvignon blanc
Alco %:
12,5
Prijs:
10,70 euro
Verkoop:
Barriques te Groningen
Smaak:
Verrassende grassige, wat rijpe geur, weinig buxus zoals bekend bij sauvignon, meer richting chardonnaygeuren, maar niet het dikke, ze blijft fris en licht bloemig
Kleur is tevens meer richting chardonnay; goudkleurig
Brede smaak en lange afdronk, hier is ook weer de goede balans tussen een meer rijpe chardonnay en een frisse stuivende sauvignon
Heerlijke bijzondere sauvignon!
duitse rosé wijn (bijna wit!)
Oordeel: vijf van vijf sterren
*****
Huis:
Weingut Salwey
Streek/type/land:
Oberrotweil/Kaiserstuhl
Baden
Duitsland
Naam/druif:
Spatburgunder Weissherbst Trocken
Jaar:
2004
Alco %:
13
Prijs:
10,00 euro
Verkoop:
Druivelaar te Groningen
Smaak/omschrijving:
Heerlijke verfijnde neus; zeer mineralig, beetje zwavelig, fris, licht fruitig
Kleur is bijna geen rosé te noemen; zeer licht zalmroze
Delicate brede en ook frisse smaak, licht fruitig, meer mineralig, klein tinteltje. Goede wijn om zo te slurpen; ook geschikt bij salade, kip en pasta
Fles is trouwens ook opmerkelijk, deze is groen (zoals bij witte wijnen) en niet transparant zoals regulier bij rosewijn.
*****
Huis:
Weingut Salwey
Streek/type/land:
Oberrotweil/Kaiserstuhl
Baden
Duitsland
Naam/druif:
Spatburgunder Weissherbst Trocken
Jaar:
2004
Alco %:
13
Prijs:
10,00 euro
Verkoop:
Druivelaar te Groningen
Smaak/omschrijving:
Heerlijke verfijnde neus; zeer mineralig, beetje zwavelig, fris, licht fruitig
Kleur is bijna geen rosé te noemen; zeer licht zalmroze
Delicate brede en ook frisse smaak, licht fruitig, meer mineralig, klein tinteltje. Goede wijn om zo te slurpen; ook geschikt bij salade, kip en pasta
Fles is trouwens ook opmerkelijk, deze is groen (zoals bij witte wijnen) en niet transparant zoals regulier bij rosewijn.
rode Italiaanse winnaar (Umbrie)
Huis:
Tenuta Corini
Naam:
Fabrusco
Streek/type/land:
Umbria
Montegabbione
Italie
Jaar:
2002
Alco %:
13,5
Druif:
Sangiovese, Montepulciano en Merlot
Prijs:
12,00 euro ex Btw
Verkoop:
geen directe verkoop
af te halen bij producent
Smaak:
Zeer rijk en vol van geur, veel rijpe kers en pruim, confiture, zwart fruit, kaneel en aards (beetje schimmelkaas)
Krachtige smaak, enorme afdronk, behoorlijk tanine, maar toch goed in balans.
Complexe wijn die tot de laatste druppel intrigeert, met name de imposante neus en de afdronk zijn verrassend. Geen slurpwijn, zeer geschikt voor rood vlees, wild, gegrild lam en schimmel- en oude kazen
Tenuta Corini
Naam:
Fabrusco
Streek/type/land:
Umbria
Montegabbione
Italie
Jaar:
2002
Alco %:
13,5
Druif:
Sangiovese, Montepulciano en Merlot
Prijs:
12,00 euro ex Btw
Verkoop:
geen directe verkoop
af te halen bij producent
Smaak:
Zeer rijk en vol van geur, veel rijpe kers en pruim, confiture, zwart fruit, kaneel en aards (beetje schimmelkaas)
Krachtige smaak, enorme afdronk, behoorlijk tanine, maar toch goed in balans.
Complexe wijn die tot de laatste druppel intrigeert, met name de imposante neus en de afdronk zijn verrassend. Geen slurpwijn, zeer geschikt voor rood vlees, wild, gegrild lam en schimmel- en oude kazen
rode Bordeaux (claire abbaye)
Huis:
Chateau Claire Abbaye
Streek/type/land:
Bordeaux
Frankrijk
Jaar:
2003
Alco %:
12,5
Prijs:
10,80 euro
Verkoop:
Barriques te Groningen
Oordeel:
Aards, kersen, beetje rook, beetje vanille
Rond, kruidig (groen; rozemarijn, muntig) vol en krachtig, gebalanceerd tannine en licht zuurtje, weinig bitter.
Heerlijke bordeaux, goed bij rood vlees, pasta, gegrilde tonijn, oude kazen of om zo te slurpen.
Chateau Claire Abbaye
Streek/type/land:
Bordeaux
Frankrijk
Jaar:
2003
Alco %:
12,5
Prijs:
10,80 euro
Verkoop:
Barriques te Groningen
Oordeel:
Aards, kersen, beetje rook, beetje vanille
Rond, kruidig (groen; rozemarijn, muntig) vol en krachtig, gebalanceerd tannine en licht zuurtje, weinig bitter.
Heerlijke bordeaux, goed bij rood vlees, pasta, gegrilde tonijn, oude kazen of om zo te slurpen.
Abonneren op:
Posts (Atom)
